Effects of the COVID-19 Pandemic on the Orthopedic Trauma Practice: Experiences From A University Hospital in Turkey

Authors : Mustafa KAVAK, Muzaffer BİLGİN, Ulukan İNAN

Pages : 629-637

Doi:10.20515/otd.1049883

View : 9 | Download : 6

Publication Date : 2022-09-29

Article Type : Research Paper

Abstract :Wuhan-Çin`deki yeni bir tür corono virüsün ölümcül pnömoniye neden olduğu tespit edildikten sonra Dünya Sağlı Örgütü 11 Mart 2020`de pandemi ilan etti. Bu durum tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de günlük hayatı kökten değiştiren bir takım sosyal kısıtlamalar uygulanmasına neden oldu.insert ignore into journalissuearticles values(1); Sosyal hayattaki bu kapsamlı değişiklik tüm tıp dallarındaki günlük pratikleri etkilediği gibi ortopedik travma pratiğini de etkiledi. Bu çalışmanın amacı, pandemi döneminde pediatrik ve erişkin popülasyonda görülen kırık insidansını, lokalizasyon dağılımlarını ve tedavilerini değerlendirmek ayrıca pandemi olmayan dönem ile farklılıklarını araştırmaktır. Çalışmamız, COVID-19 pandemisi nedeniyle yaygın sosyal kısıtlamaların uygulandığı dönemde merkezimize başvuran akut kırıklar ile pandemi öncesi döneme ait kırıkları karşılaştıran, retrospektif bir kohort çalışması olarak tasarlanmıştır. Ülkemizde sosyal kısıtlamaların uygulandığı 16 Mart 2020 ile 30 Aralık 2020 tarihleri arasında yeni kırık ile merkezimize acil servis ve ya poliklinik aracılığı ile başvuran hastalar hastane veri tabanı sistemi aracılığı ile belirlendi. Ayrıca 2019 ve 2018 yılında aynı tarih aralığında merkezimize yeni kırık ile başvuran hastalar belirlendi. Veri tabanı üzerinden ICD 10 kod ile ve ortopedik konsültasyon chartları taranarak hasta grubu belirlendi. Dublikasyonlar ve tekrar eden kayıtlar çıkartıldı. Ardından araştırmacılar tarafından tüm hastaların radyolojik tetkikleri incelendi. Ardından hastaların başvuru sırasındaki yaşları, cinsiyetleri, kırık lokalizasyonları, tedavi tipleri, hastanede yatış süreleri ve hastane içi mortalite verileri kayıt altına alındı. Hastalar pediatric grup insert ignore into journalissuearticles values(16 yaş ve altı); ile yetişkin grup insert ignore into journalissuearticles values(16 yaş üstü); olarak iki gruba ayrıldı. 2018,2019 ve 2020 yılına ait veriler karşılaştırıldı. Pandemic perioddaki toplam kırık sayısının nonpandemic döneme göre anlamlı derecede az olduğu görüldü. insert ignore into journalissuearticles values(p<0.001); Her ne kadar her iki grupta kırık sayısı anlamlı derecede insert ignore into journalissuearticles values(p<0.001); azalsa da oransal olarak yaş dağılımına göre pandemic period ile non pandemic arasından anlamlı fark bulunmadı. insert ignore into journalissuearticles values(p=0.771); En sık görülen kırık lokalizasyonları pandemik dönemde distal radius insert ignore into journalissuearticles values(21,5%); ve proksimal femur insert ignore into journalissuearticles values(10,8%); iken non-pandemik dönemde 2018 ve 2019 yıllarında distal radius insert ignore into journalissuearticles values(20% ve 19,4%); ve ayak bileği insert ignore into journalissuearticles values(8,45% ve 8,54%); olduğu görüldü. Cerrahi tedavi edilen kırıkların toplam kırıklara oranı 2018,2019 ve 2020 yılları için sırasıyla 49,6%, 46,6% ve 39,4% olduğu görüldü. Pandemik denemde cerrahi tedavi oranları düşük bulunsa da istatisliksel olarak anlamlı değildi. insert ignore into journalissuearticles values(p=0.089); Tüm gruplar için cerrahi olarak tedavi edilen kırıklarda hastanede yatış süreleri 2018,2019 ve 2020 yılları için sırasıyla ortalama 5.36 ± 2.79, 5.78± 2.41 ve 4.10 ± 1.62 gündür. Pandemic periodda yatış sürelerindeki azalma anlamlı bulunmuştur. insert ignore into journalissuearticles values(p<0.001); Pandeminin getirdiği olağanüstü şartlarda ortopedi günlük uygulamaları konusunda daha önce tecrübemiz olmaması nedeniyle bazı zorluklar ve kafa karışıklıkları yaşadık. Fakat dünya genelinde ortopedik cerrahların konu ile ilgili deneyimlerini hızla paylaşması sonucunda günlük uygulamalarımız kanıta dayalı olarak netleşti. Bu gibi olağan dışı durumlarda önceki tecrübelerin ne kadar gerekli ve önemli olabileceğini gördük. Bu çalışmayı yapmamızdaki temel motivasyon literatürdeki bu bilgi birikimine katkı sağlamaktı. Pandemi döneminde kırık sayısında 26% oranında azalma gözlemledik. Her ne kadar cerrahi tedavi endikasyonları değişmese de hasta popülasyonu ve travma mekanizmasındaki değişikliklerin tedavi tiplerini değiştirdiğini gözlemledik.
Keywords : COVID 19, epidemiology, fracture, pandemic, trauma