TÜRK KÜLTÜRÜNDE AVCILIĞIN TEMEL DAYANAKLARI

Authors : Özbay GÜVEN, Gülten HERGÜNER

Pages : 32-49

View : 19 | Download : 10

Publication Date : 1999-01-01

Article Type : Research Paper

Abstract :İnsanlığın ilk günlerinden beri avcılık toplumların genel ekonomik karakterlerini belirleyecek kadar etkili olmuştur. Ancak tarımsal hayat ve onun devamında avcılık, askeri amaçlı eğitim ve bu günkü anlamıyla boş zamanların değerlendirilmesi olarak bir seyir izlemiştir. Avcılık halk tabanına yayılan bir etkinlik olmakla beraber, Asya Türk Devletleri, Selçuklu ve Osmanlı Sultanları da dahil olmak üzere devlet teşkilatında ve askeri organizasyonda mevcut insanların ileri derecede ilgisini çekmiştir. Bu ilginin tarihi kökenleri ve kültürel işlevi avcılığın önemli ölçüde desteklenmesini sağlayan yasal ve askeri, çevresel ve ekolojik düzenlemeleri de getirmişti. Avcılık nizamnameleri, fermanlar, Osmanlı Sarayı ve Yeniçeri Ocağı `nda avcılıkla ilgili özel birimlerin tespiti, özel avlanma alanlarının tahsisi, avcılık için özel kuşların insert ignore into journalissuearticles values(Atmaca, Şahin, Doğan gibi); ve özel cins köpeklerin insert ignore into journalissuearticles values(Zağar, Sakson gibi); yetiştirilmeleri bunun en somut örneklerindendir. İslamiyet öncesi, Türk inancında avın verimli ve başarılı geçmesi için gereken örf ve kaidelerin olması, onun Türk kültüründe dini bir boyutu olduğunu da ortaya koymaktadır. Bu çalışmada; Türk kültüründe avcılık geleneğine temel oluşturan önemli unsurlardan bahsederek, avcılığın kültür içerisindeki gelenek, askerlik, din, eğitim, yasalar, fermanlar, kurumlar, av alanları ve çevre düzenlemeleri bakımından göstergeleri ele alınmıştır.
Keywords : Avcılık, Gelenek, Askerlik, Eğitim, Çevre Düzenlemeleri