إضاءات بلاغية على ضمير المخاطب والتفاته بين المفرد والجمع في سورة الفاتحة

Authors : Bashar AL QAHWAJI

Pages : 342-356

Doi:10.17859/pauifd.644542

View : 13 | Download : 9

Publication Date : 2019-12-30

Article Type : Research Paper

Abstract :Bu çalışma Fâtihâ suresini bazı dilsel açılardan incelemeyi amaçlamaktadır. Nitekim Kur’ân’ın kendisiyle başlaması ve bu sureyi okumadan namaz kılmanın mümkün olmayışı, Fâtihâ suresinin ehemmiyetini ifade etmek açısından yeterlidir.  Bu önem bizleri araştırmamız için bu konuyu seçmeye sevk etmiştir.  Çalışmada özellikle surede geçen “نَعْبُد” insert ignore into journalissuearticles values( taparız );, “نَسْتَعِينُ” insert ignore into journalissuearticles values( yardım dileriz); ve “اهْدِنَا” insert ignore into journalissuearticles values( bizi ulaştır); şeklindeki ifadelerde neden tekil değil de çoğul bir kullanımın tercih edildiği sorusuna cevap aranacaktır. Bu bağlamda ilgili kullanımın Müslümanlar arasındaki birlik ve beraberliğine dair işaret ettiği hususlara ve faydalara değinilecek, mezkur durumun müminlere bireysellikten ziyade toplumsal bir bakış açısı kazandırmaya çalışmasındaki rolü incelenecektir .
Keywords : Birinin vicdanı, topluluğun vicdanı