Küllî Fıkıh Tasavvuru ve Fıkıh, Ma`rifet, Ubûdiyyet İlişkisi

Authors : Bünyamin KORUCU

Pages : 1281-1304

Doi:10.17859/pauifd.767373

View : 16 | Download : 14

Publication Date : 2020-12-30

Article Type : Research Paper

Abstract :Öz Fıkhı insanın nihâî hedefini gerçekleştirmek üzere tasarlanmış bir araç olarak tasavvur etmeyi teklif eden bu çalışmada mezkur yaklaşımın tabi bir uzantısı olarak sözkonusu araç-amaç ilişkisine dikkat çekmek amaçlanmış, fıkıh ilminin varlık amacı, insanın varoluş amacı ekseninde ele alınmıştır. Makalede varlıktaki ortak gâye, gâyesel ilişkiler ve ortak nihâî amaç uğrunda varlığın örgütlenme tarzına dikkat çekilmiş ve fıkhın amaçlar hiyerarşisi içindeki yeri tespit edilmeye çalışılmıştır. Çalışmada “kişinin itikadi, ahlâkî ve davranışsal edimlerinin ölçüye uygunluğunu araştırma konusu yapan ilim dalı” olarak fıkhın erken devirlerdeki bu küllî anlamına vurgu yapılmış ve bu bağlamda fıkıh, özellikle insanın varlık amacı olarak marifet ve ubûdiyyetle gâyesel anlamdaki irtibatı bakımından konu edilmiştir. Sözü edilen ilişkiler ağı içinde fıkıh ve onu kuşatan üst yapı vasfıyla din, bu amaçları gerçekleştirmek için işlev gören araçlar olarak konumlandırılmıştır.
Keywords : Fıkıh, Küllî Fıkıh Tasavvuru, Ma`rifet, Ubûdiyyet, İnsan, Gâye