Reflections of allusions in translation: A comparative analysis of the Turkish versions of The French Lieutenant’s Woman

Authors : Tuba KÜMBÜL, Ayşe Selmin SÖYLEMEZ

Pages : 948-963

Doi:10.29000/rumelide.897290

View : 22 | Download : 11

Publication Date : 2021-03-21

Article Type : Research Paper

Abstract :Bu çalışma, John Fowles’ın Fransız Teğmenin Kadını adlı romanının Türkçe çevirilerinin insert ignore into journalissuearticles values(Aslı Biçen’den Fransız Teğmenin Kadını ve Nihal Yeğinobalı’dan Askerin Kadını); karşılaştırmalı analiziyle birlikte bu çevirilerde göndermelerin insert ignore into journalissuearticles values(imaların); nasıl ele alındığına odaklanmaktadır. Bu bağlamda, metinlerarası referanslar arasında önemli bir yer tutan göndermeler bu çalışmanın odak noktası olacaktır. Romandan seçilen belirli göndermeler ve Türkçe’ye çevirileri, Ritva Leppihalme’nin göndermeler için önerdiği çeviri stratejileri ışığında, özellikle de Leppihalme’nin sınıflandırması insert ignore into journalissuearticles values(‘özel isim’ ve ‘anahtar ifade’); temelinde analiz edilecektir. Biçen ve Yeğinobalı’nın göndermelerin çevirisinde uyguladıkları stratejilerin, bu süreçte izlenebilecek iki farklı yöntemi temsil ettiği ortaya konulmuştur. Biçen kaynak metnin gönderme özelliklerini koruyarak metne olabildiğince sadık kalmaya çalışırken, Yeğinobalı bazen hedef kültüre oldukça yabancı gelen göndermeleri erek metinden çıkararak okur odaklı bir yaklaşımı tercih etmiştir. Leppihalme, göndermeleri çevirmek için ortaya koyduğu stratejilerinin her biri için bazı gerekçeler sunmaktadır. Leppihalme`nin görüşlerine dayalı olarak, bu çalışma, çevirmenin kullandığı strateji ne olursa olsun insert ignore into journalissuearticles values(“özel isim göndermesinin korunması” veya “anahtar kelime öbeğinde mümkün olan en az değişikliğin yapılması”);, başarılı bir çevirinin, göndermeleri çevirmede en iyi stratejinin ne olacağına karar verirken hedef metin okuyucularının ihtiyaçlarını karşılamak gerektiğini göstermeyi amaçlamaktadır. Çevirmen kaynak metindeki göndermelerin çağrışımsal ve pragmatik anlamını aktarmayı başaramazsa, hedef okuyucu `kültür çarpışmaları` ile karşı karşıya kalır. Bu tür çeviriler hedef okuyucular için `şaşırtıcı ve anlaşılmaz` hale gelir ve onları okuma sürecine aktif olarak katılma şansından mahrum bırakır. Bu sorunu çözmek için, kaynak metindeki göndermelerin anlamını farklı bir kültürün okuyucusuna etkili bir şekilde iletmek amacıyla çeviride orta yol bulmaya yönelik bir çözüm yöntemi aranmalıdır.
Keywords : özel isim göndermeleri, anahtar ifade göndermeleri, Leppihalmenin çeviri stratejileri, metinlerarasılık ve çeviri, kültür çarpışmaları