Hicrî Üçüncü Asırda Mürsel Kavramının Kullanımı: Ebû Dâvûd’un Sünen’i Özelinde

Authors : Bahadır OPUS

Pages : 381-396

Doi:10.17335/sakaifd.984126

View : 19 | Download : 15

Publication Date : 2021-12-15

Article Type : Research Paper

Abstract :Sened ve metinden oluşan bir hadisin sıhhatinin belirlenmesi için muhaddisler tarafından birtakım esaslar belirlenmiştir. Bu esasların bir kısmı sened bir kısmı ise metinle ilgilidir. Bir hadisin sened cihetinden zayıf olmasını gerektiren kusurların başında seneddeki kopukluklar gelmektedir. Bu kopukluklar munkatı‘ üst başlığının altında toplanıp, kopukluğun olduğu yere göre farklı kavramlarla anılmıştır. Munkatı‘ üst başlığının altında yer alan hadis türlerinden biri de mürsel hadislerdir. Mürseller hem içerik hem de hüccet olup olmaması açısından mazisi çok eskiye dayanan tartışmalara mahal olmuştur. Kavramların içeriğinin belirlenmesinde ilk dönemlerdeki kullanımlar öncü rol oynar. Zira daha sonraki dönemlerde kavramlar tanımlanırken ilk dönem âlimlerinin kullanım hususiyetlerine bakılarak bir çerçeve çizilmeye çalışılır. Kullanımları daha sonraki dönemlerde kavramların içeriğinin belirlenmesinde etkili olan âlimlerden biri de Ebû Dâvûd’dur. Onun mürsel hadis edebiyatına dair müstakil olarak telif ettiği Merâsîl’i ve Sünen’inde bazı hadislere dair yaptığı değerlendirmeler bu kavramın içeriğinin doğru bir şekilde belirlenmesinde önemlidir. Bu çalışmada Ebû Dâvûd’un Sünen’inden tespit edilen on üç mürsel kullanımı teker teker ele alınarak incelenecek ve üçüncü hicrî asır âlimlerinden olan Ebû Dâvûd’un mürseli hangi bağlamda kullandığı ortaya konmaya çalışılacaktır.
Keywords : Hadis, Sünen, Ebû Dâvûd, Usul, İnkıta, Mürsel