Örgütsel Çevrebilim ve Örgütsel Kopuşlar

Authors : Oğuz Serhad HABİBOĞLU

Pages : 37-61

Doi:10.17134/sbd.86881

View : 15 | Download : 17

Publication Date : 2013-06-01

Article Type : Research Paper

Abstract :Bu çalışmanın amacı, örgütsel çevrebilim kuramı bağlamında örgütsel kopuşları incelemektir. Temel dayanakları çevresel ayıklama ve yapısal durağanlık olan “örgütsel çevrebilim” kuramının, örgütlerin var olmak ya da yok olmak seçenekleri dışında örgütlerde gerçekleşen “örgütsel kopuş”ları kuramsal olarak nasıl açıklayabileceği araştırılmıştır. Örgütsel Çevrebilim kuramına göre, yapısal durağanlığı yüksek olan örgütler büyüdükçe ve yaşları arttıkça daha düzenli ve güçlü olması gerekirken, yapısal durağanlığı yüksek olan örgütler ile çevrenin baskınlığı arasında bir dalgalanma oluşmakta, örgütün dengesi bozulmakta ve bu durum da yapısal durağanlığın bir bedeli olan örgütsel kopuşlara neden olmaktadır. Bu çalışmada böylece örgütlerin çevrenin ayıklama baskısına karşı örgütsel kopuşlar yoluyla olumlu bir tepki verdiği ve doğal uyumun sağlandığı ileri sürülmektedir. “Çevresel baskınlık – örgütsel durağanlık” arasındaki etkileşimin neden olduğu gerilimi en uygun düzeyde korumak için çevre ile örgüt arasında “dengeye ulaşma” çabası sürekli vardır. Bu çabayı yönetebilen örgütlerin, örgütsel kopuşlar yoluyla bir kesim genişliğinin var olan belirli sınırları içinde kendilerine yer ve kaynak bulmak zorunda kalmayacağı, aksine bu sınırları belirli olduğu iddia edilen kesimleri daha da genişleterek kendi yaşam alanlarında kaynak bölünmesine değil, kaynakların çoğaltılmasını da sağlayabileceği kanısına varılmıştır. Örgütsel çevrebilim kuramının bu bağlamda, örgütsel kopuşları, birleşmeleri, kopan örgütlerin geri alınmasını veya kopan örgütlerin bir kısmının ölmesini, bir kısmının ana örgütten daha da büyümesini kuramsal olarak açıklamakta yetersiz kaldığı sonucuna ulaşılmıştır.
Keywords : Çevresel Baskınlık, Yapısal Katılık, Denge, Örgütsel Kopuşlar