KÖL TİGİN VE BİLGE KAĞAN YAZITLARINDAKİ başlıgıg yüküntür- tizligig sökür- İBARESİ HAKKINDA

Authors : Ferruh AĞCA

Pages : 1-16

Doi:10.21563/sutad.986467

View : 20 | Download : 10

Publication Date : 2021-08-23

Article Type : Research Paper

Abstract :Türkoloji tarihinde tarihsel Türk dili ile ilgili araştırmalar daha çok fonoloji ve morfoloji alanlarında yoğunlaşmış, semantik ile ilgili pek çalışma yapılmamıştır. Bilhassa Türk dilinin ilk yazılı metinlerini tanıkladığımız Eski Türkçe dönemi ile ilgili semantik çalışmaların sayısı oldukça azdır. Ne var ki Türk runik harfli yazıtlar ile Uygurlardan kalan Maniheist ve Budist metinlerde sözcüklerin, sözcük öbeklerinin ya da kalıp sözlerin ve sentaktik dizgelerin ifade ettiği anlam çeşitliliği, bu döneme ait metinlerin semantik açıdan da incelenmesini gerekli kılmaktadır. Zira bilhassa sözcüklerin ve kalıp sözlerin ifade ettiği anlam, sözcüklerin ilk ortaya çıktıkları ya da oluştukları anlamdan uzaklaşmış, kavram alanlarına uygun yeni anlamlar kazanmıştır. Türk dilinde sözcüklerin kaynak anlamlarından hedef anlamlara hangi semantik yollarla ulaştığını izleyip mecaz ve metafor haritasını belirlemek, Türk dilinin bir taraftan semantik araştırmalarına katkı sağlayacak, bir taraftan da bu yollarla yeni sözcük yaratmanın esas ve usulleri belirlenecektir. Türk runik harfli yazıtlardan Köl Tigin ve Bilge Kağan yazıtlarında geçen ve bugüne kadarki çalışmalarda büyük ölçüde başlıgıg yüküntür- tizligig sökür- ya da sırası değişmiş haliyle tizligig sökür- başlıgıg yüküntür- şeklinde okunan kalıp sözler ile tam olarak hangi anlamın kastedildiği hususunda farklı anlamlandırmalar söz konusudur. Çalışmaların birçoğunda özellikle başlıg ve tizlig sözcükleri kaynak anlamları ile anlaşılmış; buna karşılık kaynak anlamlarından farklı anlamlandırmalar ise Türk dilinde baş ve tiz beden adlarının metaforik haritasından bağımsız olarak yapılmıştır. Bu makalede, Köl Tigin ve Bilge Kağan yazıtlarındaki ilgili ibare, baş ve tiz sözcüklerinin tarihsel Türk yazı dillerindeki tanıklarından ve Teŋrici çevredeki başlıg ve tizlig şekillerinin bağlamından hareketle yeniden yorumlanmış, sözcüklerin tarihsel Türk dili alanlarındaki kaynak-hedef anlamları metaforik olarak haritalanmıştır.
Keywords : Semantik, Metafor, Eski Türkçe, Köktürkçe, baş ve tiz Sözcükleri