ŞİÎ-İMÂMİYYE’NİN EHL-İ BEYT TASAVVURU VE DİNÎ REFERANSLARI

Authors : Abdulcabbar ADIGÜZEL

Pages : 119-149

View : 16 | Download : 9

Publication Date : 2015-12-23

Article Type : Research Paper

Abstract :Genel anlamda “Hz. Peygamber’in hane halkı” anlamına gelen Ehl-i Beyt terkibi, İslam literatüründe kavram ve fonksiyon olarak son de- rece önemli bir yere sahip olmuştur. Buna bağlı olarak söz konusu kavram, Şiî ve Sünnî fırkalar arasında ihtilaf meselesi hâline gelmiştir. Şia’nın teşekkülüne zemin hazırlayan siyasî hâdiselerde bu kavramın sıklıkla kullanılması, Ehl-i Beyt kavramının politize olmasıyla sonuç- lanmış ve Şia’nın “İmâmet Nazariyesi” bu çerçevede oluşturulmuş- tur. Bu çalışmada Ehl-i Beyt terkibinin Şiî-İmâmiyye için ne anlam ifade ettiği açıklanmaya çalışılmıştır. Öncelikle Şia’nın bu kavramı, Hz. Peygamber, kızı Fâtıma ve diğer on iki imama tahsis etmesi ele alınmıştır. Ardından Şia’nın Ehl-i Beyt düşüncesinin dinî temelleri- nin oluşturan “tathîr âyeti”ni yorumlama tarzı ve “kisâ rivâyeti”nin bu âyet ile ilişkilendirilme biçiminden kısaca bahsedilmiştir. Daha sonra Şia’nın “meveddet” ve “mübâhele” âyetleri ile Ehl-i Beyt telakkisi ara- sında kurmaya çalıştığı ilgi ve bunu “sakaleyn rivâyeti” gibi hadislerle temellendirme çabası gösterilmiştir.
Keywords :