The Semiotic and the Symbolic: The Rejuvenative Effect of Writing in Mary Steele’s “Sonnet, 1795”

Authors : Öznur YEMEZ

Pages : 671-684

Doi:10.29110/soylemdergi.988233

View : 21 | Download : 16

Publication Date : 2021-12-31

Article Type : Research Paper

Abstract :Bu makale, on sekizinci yüzyıl İngiliz şairi Mary Steele`in “Sone, 1795” adlı eserini yazma eyleminin iyileştirici gücü ve semiyotikle sembolik arasındaki ilişki açısından incelemeyi amaçlamaktadır. Çalışma sonenin, duygusal acısını ve zihinsel ıstırabını terapötik yazma eylemiyle yönetmeyi amaçlayan tarihsel yazarın sembolik ve gerçek yaşamının şiirsel kanıtı olarak hizmet ettiğini ileri sürmektedir. Kadın yazar, travmatik deneyimlerine ve fiziksel kayıplarına tanıklık eden semiyotik düzlemdeki şiirsel üretim aracılığıyla sembolik düzlemde bastırılması gerekenle yüzleşir. Nesnelleştirme ve yüceltme yoluyla yazar, kaotik bilişsel ve duyuşsal durumlarını düzenlemeye ve bilinçaltına dair bir farkındalık geliştirerek psikolojik olarak kendisini neyin rahatsız ettiğini anlamayı başarır. Bu nedenle, kadınsı bir yücelik arayışında olan bir yazar olarak edebi yeteneklerini geliştirmeyi ve kendini gerçekleştirmeyi amaçlamaz; daha çok semiyotik olana sığınır ve şiiri terapötik bir araç ve gerçeklik ile sembolikten kaçınmanın bir yolu olarak kullanır. Bu bağlamda sembolik olanla semiyotik olan arasında, yazarın şiire olan ilgisi ile kadın şairin içsel sebepleri arasında bir ilişki vardır. Bu arka plandan hareketle, çalışma, Julia Kristeva`nın edebi eser ile edebi figür arasındaki ilişkiyi, poetikanın yazar için sunduğu kurtarıcı gücü ve poetik üretimin yenileyici etkisini ele alan teorisini kullanmaktadır.
Keywords : Mary Steele, semiyotik, sembolik, yazma, Julia Kristeva