Eril Söz, Mekan ve Zamanın Çözünmesi: T. S. Eliot`n `Burnt Norton` ve `East Coker` Adlı Şiirleri

Authors : Zehra Gündar

Pages : 1532-1546

Doi:10.29110/soylemdergi.1564746

View : 60 | Download : 54

Publication Date : 2024-12-31

Article Type : Research Paper

Abstract :Bu çalışma, T.S. Eliot’ın Dört Kuartet’indeki “Burnt Norton” ve “East Coker” adlı şiirleri anaç ve dişil olanı, post-yapısalcı feminist teorilerden yararlanarak analiz etmeyi amaçlamaktadır. Eliot’un bütün şiirlerinin ve bu iki şiirin cinsiyet ilişkileri ve anaç açısından ayrıntılı bir şekilde anlaşılması, Eliot’ın biyografisi, evlilikleri de dahil olmak üzere kadınlarla ilişkileri, dalgalı dini yaşantısı ve 1927’de Anglikan Kilisesi’ne geçişinin bir kombinasyonu olan bir analizi gerektirir; ki bu aslında özü bulma arzusuyla bağlantılıdır. Eliot’un İngiltere Kilisesi’ne resmen geçişi ve Anglo-Katolisizm’den daha yüksek bir kilise versiyonu arayışı, dinin bu mezhebinin enkarnasyon ve Meryem’in sublimasyonu doktrinlerine daha yakın olması anaç kavramının daha derin bir şekilde anlaşılması için önemlidir. Bu iki husus, T.S. Eliot’ın son dönem çalışmalarındaki cinsiyet tartışmasında özellikle önemlidir, çünkü bu hususlar sınırların bulanıklaşmasına, zıtlıkların birleşmesine ve nihai olana ulaşmada dişil öğenin öneminin anlaşılmasına alan açarlar. Öte yandan, kadınları arzu nesnesi olarak ele alıp heteroseksüel normlara tutunmak yerine, son dönem eserlerinde ve özellikle Dört Kuartet’te kadın, anlamlı bir varoluş ve ruhun birliğe doğru yolculuğunun tamamlanması için olmazsa olmaz olan ilahi bir unsur haline gelir.
Keywords : East Coker, Burnt Norton, Dört Kuartet, Anaç, Toplumsal Cinsiyet, Falogosentrizm