Türk Edebiyatında 1940’lı Yıllarda Yazılan Bazı Toplumcu Gerçekçi Romanların Emek-Sermaye Bağlamında Analizi

Authors : Ahmet ALVER

Pages : 129-152

View : 24 | Download : 32

Publication Date : 2015-01-19

Article Type : Research Paper

Abstract :Edebiyatta toplumcu gerçekçilik anlayışı, 20. yüzyılda Marksist ideolojinin sanatçıya ve doğal olarak da eserlerine yansıması olarak nitelendirilir. Marksizm’le olan bu direkt ilişkiden dolayı toplumcu gerçekçilik, politik ve ideolojik yönü ağır basan bir sanat kuramıdır. 1930’lu yıllardan itibaren Rusya’da etkin olan bu sanat kuramı, aynı yıllarda Türkiye’de de görülmeye başlamış, özellikle de 2. Dünya Savaşı sonrasında etkinliğini daha da artırmıştır. Çalışmanın giriş bölümünde; toplumsal gerçekçilik anlayışının ortaya çıkışı ve gelişim evreleri genel olarak ele alınmış; bununla birlikte, bu akımın Türk edebiyatındaki doğal gelişim süreci de incelenmiştir. Çalışmanın gelişme bölümünde ise; 1940’lı yılların sonunda kaleme alınan Cevat Şakir Kabaağaçlı’nın Aganta Burina Burinata insert ignore into journalissuearticles values(1946);, Reşat Enis’in Ekmek Kavgamız insert ignore into journalissuearticles values(1947);, Samim Kocagöz’ün Bir Şehrin İki Kapısı insert ignore into journalissuearticles values(1948);, Orhan Kemal’in Baba Evi insert ignore into journalissuearticles values(1949); gibi bazı Türk romanlarının, toplumcu gerçekçi sanat anlayışının ana temalarından biri olan emek-sermaye sınıfları arasındaki ilişki temelinde incelemeleri yapılacak.
Keywords : sosyal gerçekçilik, Kapitalizm, edebiyat, Sosyalizm, Marksizm, Türk edebiyatı