KUR’ÂN’DA “ANLAMA”YA DÂİR KELİMELER ÜZERİNE ANALİTİK BİR İNCELEME (II) -Kur’ân’ın Anlaşılması ve Türkçeye Doğru Çevirisi Açısından-

Authors : Ali Galip GEZGİN

Pages : 5-34

View : 18 | Download : 9

Publication Date : 2018-12-31

Article Type : Research Paper

Abstract :Bu makalede, öncelikle “ anlama ”nın tanımını yaparak; “ Kur’ân’ı Anlama ” üzerinde duracağız. Kur’ân’da “ anlama ” fiilinin gerçekleştiği merkez, sanıldığının aksine, “ beyin ” değildir. Kur’ân’da “ anlama ”nın meydana geldiği merkezler; “ القلب / kalb ”, “ اللب / lubb ”, “ الفؤاد / fu’âd ”, “ الصدر / sadr ”, “ النهى / nuhâ ”,  “ الحجر / hicr ” gibi kelimelerle ifade edilmektedir. Çalışmamızda bu merkezlerin ne anlam ifade ettiklerini açıklayacağız. Daha sonra Kur’ân’da, “ anlama, kavrama ve farkına varma ”ya dâir; “ الفقه / fıkh - ال تّفقُّه / tefakkuh ”, “ الفهم / fehm ”, “ الإدراك / idrâk ”, “ الشُّعُور / şu‘ûr ”,  “ الوَعْى / va‘y ” gibi kelimeler hakkında özet bilgiler vereceğiz. Ayrıca söz konusu kelimelerin aralarındaki ince anlam ayrımlarını ortaya koymaya çalışacağız. “ Düşünme ” ile “ anlama ” kavramları birbirinden farklı kavramlar olmasına rağmen; Kur’ân’da geçen “ düşünme ” anlamındaki kelimeler, “ anlama ” ma‘nâsında; “ anlama ” ma‘nâsındaki kelimeler de “ düşünme ” anlamında Türkçeye çevrilmektedir. Bu yüzden kavram kargaşası meydana gelmektedir. Dolayısıyla bu kavram kargaşasını, bir nebzede olsa önleyebilmek için, zikri geçen kelimeler arasındaki ince anlam ayrımlarının bilinmesi lâzımdır. 
Keywords : Kurân ı Kerîm, Anlama, Anlama Merkezleri, Eşanlamlılık