ESKİ AHİT’TE TANRININ ÖDÜLÜ OLARAK ZENGİNLİK İDEALİ

Authors : Kürşat Haldun AKALIN

Pages : 73-89

View : 17 | Download : 11

Publication Date : 2014-06-01

Article Type : Research Paper

Abstract :Museviliğin en eski biçiminde, öbür dünya ya da ölümden sonraki hayatla ilgili hiçbir şey yoktur. Bundan dolayı zevk ve mutluluk ile acı ve üzüntü yalnızca bu dünyada vardır. Eğer Tanrı, birisini cezalandırmak veya ödüllendirmek isterse; bunu mutlaka kişinin bu dünyadaki hayatı içinde yapardı. Bundan dolayı dürüstlüğün ödülü olan refah ve mutluluk bu dünyada gerçekleşmekte; günahkâr da cezasını bu dünyada çekmektedir. Museviliğin ölümden sonraki hayat öğretisi, yalnızca dürüst ve saf dindarların ölümden sonra diriltileceğini iddia etmektedir. Ancak, bu inançları dahi yabancı kökenlidir, muhtemelen İranlılardan uyarlanmıştır. Bu hayatın büyük hedefi, Tanrının emirlerine itaat etmektir. Dünyevi mutluluklar, Tanrıdan ayrı olarak asla gerçekleşemez. Bundan dolayı, kişinin kendisi için dünyevi mülkleri edinmek istemesi, çılgınlıktan başka bir şey değildir. Ancak dünyevi mülkleri Tanrısal maksatlar için edinmek isterse; bu servetler, Tanrı kutsamasının bir işareti olarak, Tanrı hoşnutluğunun biricik ve görünen sembolleri ve teminatları haline gelirler. Bu bakış açısında, artık dünyevi mülkler, maddi refah içindeki aile hayatını, tek kelimeyle serveti kapsamaktadır
Keywords : Servet, Dünyevi Ödül, Eski ve Yeni ahit