ISPARTA KADINININ GÖNÜL DİLİ, GÜL OYALARI VE YAPIMI

Authors : Nuray DEMİRBİLEK GÖKDOĞAN

Pages : 37-41

View : 19 | Download : 12

Publication Date : 2013-08-01

Article Type : Research Paper

Abstract :Gül, gözün görebileceği tüm güzelliklerin kaynağı ve çiçeklerin sultanıdır. Güller sadece bahçeleri süsleyen güzellikler değil, aynı zamanda hayatımızın her anına damgasını vuran, zarafet sembolüdür. Gül; güzel sanatların tüm dallarına konu olmuştur. Çoğu zaman sevgiliye çoğu zaman da beğenilen bir güzelliğe gül denilmiştir. Hatta diğer çiçeklere dahi gül adı verilmiştir. Bu kadar güzelliklere sembol olan gül; Isparta kadınlarının da gönül dili olmuş, tülbentlere yazmalara nakış nakış işlenmiştir. İpteki gül oyalarının zarafeti kimi zaman duyguları kimi zaman aşkları kimi zamanda sevgileri dile getirmiştir. Isparta kadınının göz nurunu döktüğü gül oyası; elinin emeği, gönlünün dilidir. Adeta, yaşanılan ve düşünülen acı tatlı nice duyguyu, motiflerin ışıltısında gelecek nesillere aktarma çabasıdır. Eski yaşantılara göre; gelinler büyüklerin yanında konuşmaz, anlatmak istediklerini oyalara işler, söylemek istediklerini böylece dile getirirlermiş. Geçmişten günümüze kadar kuşaktan kuşağa aktarılarak, zenginlik gösteren gül oyaları bugün de çeyiz sandıklarının gözdesidir. Genellikle tülbent kenarlarını süsleyen gül oyalarında her renge rastlanır. Çeyiz sandıklarının göz nuru olan gül oyaları artık sadece tülbentlerde değil havlu kenarlarında, fularlarda, broşlarda, şallarda daha pek çok giyim eşyasında kullanılabilmektedir. Yani gül oyası artık modanın içinde süsleme aracı olarak ekonomiye kazandırılmaktadır
Keywords : Isparta, çeyiz, el emeği, oya, tülbent