Şîa ve Ehl-i Sünnet’e Göre İmâmet (Kummî ve İbn Kesîr Tefsirleri Çerçevesinde)

Authors : Tehran NURİYEV

Pages : 577-610

Doi:10.47424/tasavvur.697216

View : 17 | Download : 6

Publication Date : 2020-12-31

Article Type : Research Paper

Abstract :Öz: Son Peygamber Muhammed insert ignore into journalissuearticles values(s.a.v);’in hayatta iken yerine hiçbir kimseyi halife tayin etmemesi sebebiyle vefatından kısa bir müddet sonra imamet meselesi Müslümanlar arasında ihtilaf konusu olmuştur. Her ne kadar ilk üç halife devrinde bu mesele sulh yoluyla halledilmişse de halifenin kim olacağı mevzuu dördüncü halife Ali insert ignore into journalissuearticles values(r.a); zamanında Müslümanlar arasında savaşa ve parçalanmalara neden olmuştur. O dönemde Müslümanlardan bir grup, Hz. Peygamberin kendisinden sonra yerine bir idareci bırakmadığı iddiasını kabul etmemiş, imametin Ali b. Ebî Tâlib’in ve onun evlatlarının hakkı olduğunu savunmuştur. “Şiatu Ali” adıyla anılan bu gruba daha sonraki yıllarda sadece “Şia” denmiştir. İmamet mevzuu, Şia’yı diğer Müslüman grup olan Ehl-i Sünnet’ten ayıran en önemli meseledir. Onlara göre İmamet “Üsulu’d-Din”den insert ignore into journalissuearticles values(dinin temel şartı); olduğu için bu konuya oldukça önem vermiş ve görüşlerini desteklemek için ayet ve hadislerden deliller getirmişlerdir. Biz bu çalışmamızda, Şia’nın Ali b. Ebî Tâlib’in İmametiyle ilgili olduğunu iddia ettikleri ayetleri ele alacak, Şia’nın ve Ehl-i Sünnet’in iki büyük müfessiri Kummî insert ignore into journalissuearticles values(ö. 307/919); ve İbn Kesîr’in insert ignore into journalissuearticles values(ö. 774/1373); tefsirleri çerçevesinde değerlendirmeye çalışacağız.
Keywords : Ehl i Sünnet, Şia, İmamet, İbn Kesîr, Kummî