MEVÂLÎ TABİÎLERİN FIKHÎ AYETLERE YAKLAŞIMI (“NÂFİ‘ MEVLÂ İBN ÖMER” ÖRNEĞİ)

Authors : Yunus Emre Gördük

Pages : 242-269

View : 18 | Download : 11

Publication Date : 2017-10-31

Article Type : Research Paper

Abstract :Kur’ân’ın ilk muhatapları, Hz. Peygamber’in insert ignore into journalissuearticles values(sas); yaşamına şahit olan sahabe-i kirâm kuşağıydı. Onların öğrencileri olan ikinci kuşak ise “tâbiûn” diye anılmaktadır. Bir bakıma tâbiîler, ashâb ile gelecek kuşaklar arasında köprü görevini üstlenmişlerdir. Tâbiî bilginler içinde “mevâlî”ye mensup olanların oranı oldukça fazladır. İslami ilimlerin temelini oluşturacak binlerce rivâyet, bilgi ve yorum onlar sayesinde elimize ulaşmıştır. Bu makalede tâbiûn kuşağının parlak simalarından olan Nâfi‘ Mevla İbn Ömer’in fıkhî âyetlerle ilgili rivâyetleri ele alınacaktır. İbn Ömer’in hem öğrencisi hem de günlük işlerinde yardımcısı olan Nâfi‘’in aktarımlarından, Kur’ân-ı Kerîm’in onlar tarafından salt bir “tefsir” objesi olarak değil, doğrudan hayatın içinde ve hayata dokunan bir ilâhî buyruklar bütünü olarak görüldüğü anlaşılmaktadır. Diğer bir deyişle onlar âyetleri sadece “tefsir” etmek için değil, gereklerine göre “amel” etmek için öğrenip, sonrakilere de o şuurla öğretmeye çalışmışlardır.
Keywords : Mevâlî, tâbiî, fıkhî, âyet, Nafi