ANADOLU’DA MADEN SANATI (M.Ö.7.yy – M.S.4.yy)

Authors : Sümer ATASOY

Pages : 52-59

View : 18 | Download : 11

Publication Date : 2010-03-01

Article Type : Other Papers

Abstract :MÖ. 7. yy ile MS. 4. yy arasındaki dönemde Anadolu’da altın, gümüş, bakır, demir ve kurşun yatakları işletilmiştir. Bunların bir kısmı Bizans ve Osmanlı devirlerinde de kullanılmıştır. Maden işleme atölyeleri erken devirlerden itibaren kent içinde kurulmaya başlanmış ancak yangın ve duman tehlikesi nedeniyle sonraları kent dışına taşınmıştır. Atölyeler devlet, tapınak ve özel mülkiyet tarafından yönetiliyordu. Ayrıca geçici ve gezici atölyeler de vardı. Uşak müzesinde sergilenen “Lydia Hazinesi” olarak isimlendirilen Uşak-Güre yöresi Tümülüs buluntuları, MÖ. 7.-6. yy.larda Gediz vadisinde yöresel atölyelerin varlığını gösterir. Büyük İskender’in ölümünden sonra Doğu’da bağımsız devletler kuruldu. Bu devletlerin önemli kentlerinde yöresel ustalar ile Hellen ustalar, heykeltıraşlar, dökümcüler birlikte çalıştı, maden sanat okulları kurdular. Hellenistik, Yakındoğu ve Orta Asya sanatının karışımı bir üslup ortaya çıkardılar. Geometrik devirde bronzdan küçük insan ve hayvan figürleri yapılır. MÖ. 7. yy’da kurosinsert ignore into journalissuearticles values(çıplak erkek);, MÖ.6.yy sonunda ise koreinsert ignore into journalissuearticles values(giyimli kadın); heykelcikleri adak ve süs eşyası olarak kullanılmaya başlandı. Roma döneminde ordular sayesinde bronz döküm heykelcikler geniş bir alana yayıldı. Ayrıca günlük kullanım eşyası, kandiller, masa ayakları, insan ve hayvan heykelcikleri Roma eyaletlerinde çok kullanıldı. MS. 4. yy’da Büyük Konstantin zamanında hıristiyanlık yaygınlaşır. Yöresel özellikler, Doğu etkileri ve dini öğeler birleşir. Dökümler resmi ve dini atölyelerde yaygınlaşmaya devam ederler
Keywords : Anadolu, Maden, Bronz, Atölye