Yél Ġayadan Ne Aparar? [Nesimî’nin ve Fuzulî’nin Eserlerini “Ölü Edebiyyat” Hesab Eden Müellife Cevap]

Authors : BAHTİYAR VAHABZADE  Yayıma hazırlayan: Y ÖZKAYA 

Pages : 203-210

View : 14 | Download : 13

Publication Date : 2011-08-01

Article Type : Research Paper

Abstract :cızmagaralarma [karalamalarına] beraet gazandırmagüçün “Bütleri yıhag” şüarı altında klassiklerin elde e`tdiyi edebi gelebelere daş atmağa, onları lekelemeye ve inkar etmeye başladılar. Eyni hadise son zamanlar “medeni ingila ” şüarı altında Çin’de de başlamış, Çin klassik edebiyyatını “feodalizm alağı [tarlası]” adlandırmışlar. 20 ci illerde bizim ölkede de bezi “ingilabçı” şair ve yazıcılar özlerinin senetden mehrum olan cızmagaralarına beraet gazandırmag üçün klassik medeni ve edebi irsi inkar e’dib yeni “prole`tar medeniyyeti” yaratmag fıkrinde olduglarını bildirdiler. Elli ilden artıg [fazla] bir müddetde Türkiye’de davam eden bu prose’sin [sürecin] neticesidir ki, Eyyuboğlu türk halgınm esrler boyu yaratdıgı medeni ve edebi irsi tamamile inkar etmek cesareti tapmışdır. Tengidçi, Füzuli’nin görüşlerindeki ziddiyyetden danışır [tezatlardan bahsediyor] ve` gösterir ki, Füzuli bir yazısında ““elmsiz şe’ir temelsiz divar olur, temelsiz divar gayetde bi-e’tibar olur” de’yirse, diger bir yazısında
Keywords :