Arzu Diyalektiği Ekseninde Anayurt Oteli

Authors : Ömriye BAYRAK

Pages : 25-39

View : 13 | Download : 15

Publication Date : 2018-10-31

Article Type : Other Papers

Abstract :Arzu, en genel anlamıyla; istek, dilek, heves anlamlarına gelir. Lacancı psikanalizde arzu biraz daha özel bir anlam yüklenir. İhtiyaç ile talep arasındaki doldurulması imkânsız boşluk, arzu olarak tanımlanır. Lacan, haz ve zevkin arasındaki boşluğu ise jouissance terimiyle açıklar. Başka bir deyişle jouissance, acının içindeki haz olarak tanımlanabilir. Yusuf Atılgan’ın Anayurt Oteli, arzuyu hayatının merkezine oturtmuş, “Öteki” üzerinden onaylanmaya muhtaç olan, arzusunu gerçekleştiren ama tatmine ulaşamayan Zebercet’in romanıdır. O, sürekli onaylanma ihtiyacı içerisinde, sonsuz bir arayışın peşindedir. Romanı sürükleyen de onun bu arayışının neticesinde sürekli değişen arzu nesneleridir. Bu arzu nesneleri Zebercet’in içindeki boşluğu doldurmaya yetmeyecek, bu hayal kırıklığı jouissance terimiyle açıklanacak, onun temel arzuya ulaşma çabası intiharla sonlanacaktır. Böylece arzu, jouissance teriminin karşısında yer alacaktır. Silik bir babaya sahip olan, Lacan’ın “ayna evresi” olarak isimlendirdiği dönemi annesiyle iyi geçiremeyen romanın kahramanı, hayatı boyunca hep o ilk bütünselliği arayacak, bulduğu hiçbir arzu nesnesi onu tatmin etmeyecektir. Bu çalışmada izlenecek yol, psikanalizin yardımıyla Lacan’ın İmgesel-Simgesel-Gerçek devinimlerinden yola çıkarak arzuyu ortaya koymak, Anayurt Oteli romanındaki psikanalitik yapılanmayı özne-arzu-nesne ilişkisini çerçevesinde yorumlayarak, romanı çözümlemeye çalışmak olacaktır.
Keywords : Yusuf Atılgan, Anayurt Oteli, Lacan, arzu