DOĞUM KONTROL TEŞVIKLERINDEN EN AZ ÜÇ ÇOCUĞA: TARIHSEL SÜREÇTE TÜRKIYE’DE ANTINATALIST VE PRONATALIST POLITIKALARIN SEYRI

Authors : Akın ÖZDEMİR

Pages : 65-75

Doi:10.25272/j.2149-8539.2017.3.3.07

View : 20 | Download : 9

Publication Date : 2017-12-30

Article Type : Research Paper

Abstract :Nüfus bir ülkenin kalkınması ve o ülkedeki mevcut kaynakların bölüşümü açısından önemli  göstergelerden birisi olarak kabul edilmektedir. Gelişmiş ülkelerin nüfus yapısı incelendiğinde  nüfus artış hızlarının gittikçe azaldığı, doğurganlık oranlarının düştüğü ve genç nüfusun toplam  nüfus içerisindeki payının hızla azaldığı dikkat çekmektedir. Bu durum nüfusun bağımlılık  oranlarını etkileyerek kalkınma ve nüfus arasında doğrudan bir bağın kurulmasına zemin  hazırlamaktadır .Bu çalışma Cumhuriyetin kuruluşundan günümüze Türkiye`de nüfus artışını  dengeleyici insert ignore into journalissuearticles values(antinatalist); veya destekleyici insert ignore into journalissuearticles values(pronatalist); politikaların seyrini araştırmaktadır.  Türkiye`de nüfus politikasının son yıllarda önemli gündem maddeleri arasında yer alması ve politik  söylemlerin odak noktalarından birisi olması çalışmanın motivasyonunu oluşturmaktadır. Bu  bağlamda çalışma kapsamında Türkiye`nin nüfus politikasına ilişkin bazı kanunlar ve 10 kalkınma  planının nüfusa ilişkin söylemleri incelenmiştir. Bu söylemler antinatalist veya pronatalist  söylemler olarak sınıflandırılarak nüfus politikasına ilişkin dönemsel gelişmeler incelenmiş ve  yorumlanmıştır. Cumhuriyetin ilk yıllarında artan insan gücü ihtiyacı neticesinde nüfus artışını  hızlandırıcı politikalar benimseyen Türkiye 1960`lara gelindiğinde ekonomik büyüme ve nüfus  artışı arasında görülen uyumsuzluk neticesinde nüfus artışını dengeleyici politikalara gereksinim  duymuştur. Bu gereksinim kalkınma planları ve nüfus planlamasına ilişkin kanunlarda da kendini  göstermektedir.1965`ten 2010`lara kadar antinatalist uygulamalar Türkiye`nin nüfus politikalarına  yön vermiştir. Ancak 10. Kalkınma Planı’nda insert ignore into journalissuearticles values(2014-2018); görülmektedir ki pronatalist  uygulamalar Türkiye`nin nüfus politikalarında yeniden ön plana çıkmaktadır. “En az üç çocuk”  söylemiyle uzun süre tartışılan pronatalist politikalar Türkiye`nin değişen nüfus projeksiyonunda  bilimsel anlamda da bir gerekliliğe işaret etmektedir.
Keywords : Antinatalist, Pronatalist, Nüfus, Nüfus Politikası