BİRLEŞMİŞ MİLLETLER DENİZ HUKUKU SÖZLEŞMESİ’NİN 121. MADDESİNİN DOĞU AKDENİZ’DE ETKİSİ: MEİS, KARAADA VE FENER ADASI’NIN STATÜSÜNE İLİŞKİN BİR DEĞERLENDİRME

Authors : Uğur BAYILLIOĞLU

Pages : 185-223

Doi:10.34246/ahbvuhfd.571006

View : 19 | Download : 12

Publication Date : 2019-04-30

Article Type : Research Paper

Abstract :Meis, Karaada ve Fener Adası, Yunanistan’ın Doğu Akdeniz’de geniş bir deniz yetki alanı iddiası için dayanak teşkil etmektedir. Yunanistan, bu adaları bir “grup” olarak nitelemek suretiyle deniz yetki sınırlandırmasında, tam etki göstermeleri gerektiğini iddia etmektedir. Türkiye ise sınırlandırma hukuku kurallarına dayanarak bu iddiayı kabul etmemektedir. Bu bağlamda, Meis, Karaada ve Fener Adası’nın münhasır ekonomik bölge ve kıta sahanlığı sınırlandırması açısından etki göstermemesi ve sadece karasuları ile yetinmesi gerekir. Söz konusu adaların etkisizliğini sağlamak üzere Türkiye’nin dayanabileceği bir başka kural, Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesi’nin 121/3. maddesidir. Gerçekten de eğer bu adalar bahsi geçen madde anlamında kaya statüsünde iseler zaten münhasır ekonomik bölge ve kıta sahanlığı üretemeyecekleri için bu alanların sınırlandırılmasında da etkisiz olacaklardır. Bu da Doğu Akdeniz’e ilişkin Türk tezlerine katkı sağlayan bir dayanak teşkil edecektir. Bu çalışmada, söz konusu adaların statüsü, Güney Çin Denizi Tahkiminde tespit edilen ölçütler bağlamında değerlendirilmiştir. 
Keywords : Doğu Akdeniz Deniz Yetki Alanı Sınırlandırma Uyuşmazlığı, Meis, Karaada ve Fener Adası, Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesinin 121 maddesi, Güney Çin Denizi Tahkimi, tam yetkili ada ve kaya statüsü