TEFECİLİK SUÇU

Authors : Abdullah Batuhan BAYTAZ

Pages : 139-174

Doi:10.33432/ybuhukuk.735961

View : 14 | Download : 9

Publication Date : 2020-07-29

Article Type : Research Paper

Abstract :Ekonominin istikrarı için faiz politikalarının devletler tarafından belirlenmesi ve sürecin yalnızca devletin kontrolünde olması gerektiğinden ve bireyin içinde bulunduğu zor durumdan yararlanmak suretiyle yüksek faizli ödünç para verilmesi, bireyin içerisinden çıkamayacağı derinlikte ekonomik zorluğa düşmesine sebebiyet verebileceğinden dolayı kazanç karşılığı borç para verilmesi ancak devlet kontrolünde ve devletin izin verdiği kuruluşlar tarafından yapılabileceği kabul edilmektedir. Devletin izni dışında faizle ödünç para verilmesi ise, tefecilik suçunu oluşturmaktadır. Hukukumuza ilk olarak 1933 tarihli 2279 sayılı Ödünç Para Verme İşleri Kanununun 17. maddesiyle yürürlüğe girmiş olan tefecilik suçu, günümüzde 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 241. maddesinde, “kazanç karşılığı ödünç para vermek” şeklinde tanımlanmıştır. Bu çalışmada TCK’nun 241. maddesinde yer alan tefecilik suçunun tüm yönleriyle incelenmiş, tartışmalı ve problemli alanlara yönelik çözüm önerileri getirilmeye çalışılmıştır.
Keywords : Ekonomik Suç, Tefecilik, Kazanç Karşılığı Ödünç Para Verme