Some Physiological and Bichemical Traits of Two Wheat Cultivars Subjected to Salinity Stress

Authors : Ezatollah ESFANDİARİ, Vaghef ENAYATİ, Alireza POURMOHAMMAD

Pages : 221-230

Doi:10.29133/yyutbd.236267

View : 26 | Download : 22

Publication Date : 2015-12-03

Article Type : Research Paper

Abstract :Buğday dünyada ve aynı zamanda İran`da geniş bir alanı kaplayan ana ürünlerden biridir. Tuzluluk buğday büyüme ve üretkinliği azaltan faktörlerden biridir. Bu nedenle, iki buğday çeşidinde insert ignore into journalissuearticles values(Hirmand ve Karkheh); farklı tuzluluk seviyelerinde, lipid peroksidasyonu, antioksidan enzim faaliyetleri [katalaz insert ignore into journalissuearticles values(CAT);, askorbat peroksidaz insert ignore into journalissuearticles values(APX); ve guaiakol peroksidaz insert ignore into journalissuearticles values(GPX);], hidrojen peroksit insert ignore into journalissuearticles values(H 2 O 2 );] membran stabilite indeksi insert ignore into journalissuearticles values(MSI); bağıl su içeriği insert ignore into journalissuearticles values(RWC);, çözünür şekerler ile sodyum insert ignore into journalissuearticles values(Na + ); ve potasyum insert ignore into journalissuearticles values(K + ); iyonları incelenmiştir. Fideler, 20 gün süreyle 100 ve 200 mM NaCl ve kontrol olarak Hoagland çözeltisi ile muameleye tabi tutulmuştur. Tuzluluk stresi kontrol ile karşılaştırıldığında, her iki çeşitte GPX ve CAT seviyelerini artırmıştır. Aynı zamanda, APX enzimi Hirmand çeşidinde artmış, ancak kontrol ile karşılaştırıldığında Karkheh çeşidinde önemli bir değişiklik olmamıştır. Hirmand çeşidinde H 2 O 2 miktarı tuzlu koşullarda kontrol ile karşılaştırıldığında önemli ölçüde değişmezken, Karkheh çeşidinde önemli bir artış gözlenmiştir. Tuzlu koşullar altında, her iki çeşitte malondialdehid miktarı insert ignore into journalissuearticles values(MDA);, kontrol ile karşılaştırıldığında artmıştır. Ancak, en yüksek artış Karkheh çeşidinde gözlenmiştir.  Sonuçlar ayrıca, çeşitlerin MSI seviyelerinde bir azalma olduğunu göstermiştir. RWC, Karkheh çeşidinde önemli ölçüde azalırken, Hirmand çeşidinde önemli bir değişikliğe rastlanmamıştır. Her iki çeşitte çözünür şekerler artmıştır.  Sonuçlar, her iki çeşitte de Na + seviyesinde bir artış göstermiştir.  Ancak, Karkheh çeşidinde K + azalırken, Hirmand çeşidinde önemli ölçüde değişiklik gözlenmemiştir. K + /Na + oranı, her iki çeşitte de azalmıştır. Bu bulgular, muhtemelen çözünür şekerleri artan, antioksidan enzimlerin aktivitesini uyaran, K + veRWC seviyesinde azalma olmayan ve Na + seviyesinde düşük artış olan Hirmand çeşidinin,  Karkheh çeşidine göre tuz kaynaklı oksidatif hasara karşı daha iyi bir koruma mekanizmasına sahip olduğunu düşündürmektedir
Keywords :