Suçun özel bir görünüş şekli olarak gönüllü vazgeçme

Authors : Enes YILMAZ

Pages : 2553-2603

Doi:10.1501/Hukfak_0000001871

View : 21 | Download : 10

Publication Date : 2016-12-01

Article Type : Research Paper

Abstract :Tarihi süreçte, gerek teşebbüs kurumu gerekse gönüllü vazgeçme kurumu oldukça yenidir. Bu kavramların köken olarak çok fazla geçmişe gittikleri söylenemez. Ancak failin gerçekleştirdiği hareketleri tamamlayamaması veya işlemek istediği suçtan vazgeçmesi de göz ardı edilemez. Peki bu durumda, suç işleme kararı zayıflayan ya da işlemeyi kastettiği suçtan değişik sebeplerle vazgeçen failin sorumluluğu nasıl belirlenecektir? Bu sorunun cevabı, 765 sayılı Türk Ceza Kanununda farklı 5237 sayılı Türk Ceza Kanununda daha farklı yer almıştır. Bunun da ötesinde 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 36. maddesinde temel gönüllü vazgeçme hükmüne yer vermekle birlikte, 41. maddesinde iştirak halinde işlenen suçlarda gönüllü vazgeçmeye ayrı bir yer ayırmıştır. Söz konusu düzenlemeler, pek çok teorinin katkılarıyla günümüzdeki halini almıştır. Burada özellikle suç politikası teorilerinden biri olan ve faile suç yolundan dönmesi için altından bir köprü sunulması gerektiğini söyleyen altın köprü teorisini ifade etmek isterim. İşte bu makale, gönüllü vazgeçmenin hangi şartlarda mümkün olduğu, farklı görüşlerin bu hususta neler söylediği ve bunların yargı kararlarına nasıl yansıdığı sorularına cevap aramaktadır
Keywords : Gönüllü vazgeçme, teşebbüs, suç politikası, altın köprü teorisi, iştirak halinde işlenen suçlarda gönüllü vazgeçme