Tip 2 Diyabetli Bireylerin Sosyodemografik Özellikleri ve Hastalıkla Yaşam Deneyimleri Açısından İyi Oluş Düzeylerinin İncelenmesi

Authors : Esra KABADAŞ, Oya Sevcan ORAK

Pages : 43-53

Doi:10.5152/JANHS.2023.22148

View : 15 | Download : 10

Publication Date : 2023-03-29

Article Type : Research Paper

Abstract :Amaç: Bu araştırma tip 2 diyabetli bireylerin sosyodemografik özellikleri ve hastalıkla yaşam deneyimleri açısından iyi oluş düzeylerinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Yöntemler: Bu tanımlayıcı araştırma bir hastanenin dahiliye ve endokrinoloji polikliniklerine başvuran tip 2 diyabetli 254 bireyle yürütülmüştür. Verilerin toplanmasında “Sosyodemografik Özellikler Formu,” “Tip 2 Diyabet Tanısıyla Yaşam Deneyimleri Formu” ve “PERMA Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmanın verileri SPSS 25.0 paket programı ile tanımlayıcı istatistikler, independent t testi, ANOVA, pearson korelasyon analizi ve Posthoc Tukey testi kullanılarak istatistiksel olarak analiz edilmiştir. Bulgular: Araştırmaya katılan bireylerin ortalama 8,29 ± 6,72 yıldır tip 2 diyabet ile yaşadıkları belirlenmiştir. Çalışmadaki tip 2 diyabet tanısı alan bireyler PERMA Ölçeği alt boyutları arasında en yüksek puanı başarı insert ignore into journalissuearticles values(8,49±0,99);, en düşük puanı ise olumsuz duygular insert ignore into journalissuearticles values(3.17±1.60); alt boyutlarından almışlardır. Bireylerin yaşadığı yer, eğitim durumu, çalışma durumu, tedavi şekli, hastalığa bağlı başka sağlık sorunu olma durumu, hastaneye yatış öyküsü, önerilen diyete, aktiviteye uyum sağlayabilme durumu ve informal destek alma durumu açısından PERMA Ölçeği alt boyut puanlarında anlamlı bir fark olduğu saptanmıştır insert ignore into journalissuearticles values(P < ,05);. Sonuç: Tip 2 diyabetli bireylerin iyi oluş düzeylerinin yüksek seviyede olduğu, yaşanılan yer, eğitim düzeyi, çalışma durumu, tedavi şekilleri, hastalığa bağlı başka sağlık sorunu olma durumu, hastaneye yatış öyküleri, önerilen diyete uyum sağlayabilme, önerilen aktivitelere uyum sağlayabilme ve informal destek alma durumları açısından bireylerin iyi oluş düzeylerinin değiştiği sonucuna ulaşılmıştır.
Keywords : Deneyim, doğum korkusu, fenomenolojik, hemşirelik