Denizli İli Doğal Mera Alanlarının Bazı Vejetasyon Özellikleri

Authors : Mehmet ÖTEN, Cengiz ERDURMUŞ, Semiha KİREMİTCİ, İlker İNAL, Mustafa AVCI, Celal YÜCEL, Önder KABAŞ, Mustafa SOYSAL

Pages : 74-88

View : 26 | Download : 16

Publication Date : 2022-12-31

Article Type : Research Paper

Abstract :Bu çalışma Denizli ilinin 7 ilçe ve 12 köyden seçilen yüksek kesim meralarının vejetasyon özelliklerinin belirlenmesi amacıyla 2015 yılında yürütülmüştür. Ölçümler modifiye edilmiş tekerlekli lup metoduyla yapılmıştır. Vejetasyon etüdü sonucunda toplam 234 farklı türün varlığı tespit edilmiştir. Bu türlerden 51 adedi buğdaygil, 56 adedi baklagil ve 127 adedi ise diğer familyalara aittir. Meralarda bitki ile kaplılık oranları % 41.0 ile % 50.3 arasında değişmiştir. Mera alanlarında en sık rastlanan baklagil, buğdaygil ve diğer familyalara ait türler sırasıyla Vicia sativa, Cynodon dactylon ve Carduus pycnocephalus’tur. Tüm mera alanlarına ait botanik kompozisyonda azalıcılar, çoğalıcılar ve istilacı türlerin oranları sırasıyla % 13.0, % 22.0 ve % 65.0 olarak belirlenmiştir. İncelenen 1 merada mera durum sınıfının riskli ve 11 merada ise zayıf olduğu tespit edilmiştir. Mera sağlığı açısından yapılan sınıflamada Acıpayam İlçesi Karahöyük merası, Tavas Solmaz, Garipköy ve Kızılca meraları “iyi” olarak diğer meralar ise “orta” olarak belirlenmiştir. İhtiva ettiği bitki kompozisyonu, mera durum ve sınıfı ile mera sağlığı dikkate alındığında 12 mera içerisinde Tavas ilçesi Solmaz köyü ve Acıpayam İlçesi Karahüyük meraları en iyi meralar olarak belirlenmiştir.
Keywords : Mera, Tekerlekli nokta metodu, Botanik Kompozisyon, Mera sınıfı ve sağlığı