BAHR-İ TAVÎL LİTERATÜRÜNE EKLER: FEHÎM, YAHYÂ VE ZÂHİRÎ’NİN BAHR-İ TAVÎLLERİ

Authors : Giyasi BABAARSLAN

Pages : 1-14

Doi:10.20322/littera.779473

View : 10 | Download : 5

Publication Date : 2021-01-31

Article Type : Research Paper

Abstract :Bahr-i tavîl terimi, hem bir aruz bahrini hem de bir nazım şeklinin alt formunu karşılamaktadır. Vezin olarak neredeyse hiç tercih edilmese de birçok şairin bahr-i tavîl formunda şiir yazdığı bilinmektedir. Anadolu sahasındaki ilk örneğini XV. yüzyıl şairi Ahmed Paşa’nın kaleme aldığı bahr-i tavîl, nazım ile nesir arasında bir konuma ve köprü niteliğine sahiptir. Tef’ilelerden oluşmasıyla nazma; secilerle yapılan iç kafiyeleriyle de nesre yakınlaşmaktadır. Mısralardaki tef’ile sayısını şairin isteği ve hünerinin belirlediği uzun mısralardan oluşan bahr-i tavîl, divan şairlerinin fark yaratma çabalarının bir tezahürü olarak da değerlendirilebilir. Bu konudaki literatürün genel çerçevesi, araştırmacılar tarafından belirlenmiş; araştırmalar neticesinde Ahmed Paşa, Seyfî, Gelibolulu Âlî, Muhibbî, Birrî, Fedâyî, Fehîm-i Kadîm, Şeyh Gâlib, Bayburtlu Zihnî gibi birçok şairin bahr-i tavîl tarzında şiir yazdığı tespit edilmiştir. Bu çalışmada da Fehîm, Yahyâ ve Zâhirî mahlaslı şairlerin bahr-i tavîlleri yayımlanarak alana katkı yapılmaya çalışılacaktır. Ayrıca divanlarında bahr-i tavîl bulunduğu hâlde literatüre girmemiş iki şairin insert ignore into journalissuearticles values(Fezâyî ve Kâşif Es’ad); üç bahr-i tavîli de söz konusu edilecektir. Anahtar Kelimeler: Klasik Türk Edebiyatı, bahr-i tavîl, aruz, şiir.
Keywords : klasik türk edebiyatı, bahr i tavil, aruz, şiir