Klorheksidin uygulamasının bulk-fill ve nanofil kompozitlerin tamir bağlanma dayanımı üzerine etkisi

Authors : Vahti KILIÇ, Feridun HÜRMÜZLÜ

Pages : 225-232

Doi:10.15311/selcukdentj.376364

View : 16 | Download : 12

Publication Date : 2018-12-01

Article Type : Research Paper

Abstract :Amaç:  Bu çalışmanın amacı klorheksidin uygulamasının nanofil ve bulk-fill kompozitlerin tamir bağlanma dayanımı üzerine etkisini değerlendirmektir Gereç ve Yöntemler:  Çalışmamızda kullanılmak üzere oluşturulan akrilik bloklar üzerinde 160 adet kavite hazırlandı. Kavitelerin yarısı nanofil kompozitlerle insert ignore into journalissuearticles values(Filtek Ultimate); doldurulurken yarısı da bulk-fill kompozitlerle insert ignore into journalissuearticles values(Tetric EvoCeram Bulkfill); dolduruldu. Bütün örnekler 1 hafta 37ºC distile suda bekletildikten sonra her restoratif materyalin örnekleri başlıca 2 deney grubuna ayrıldı. Grup 1’de örnekler 60 saniye klorheksidin uygulamasına maruz bırakıldı. Grup 2’deki örneklere ise bir uygulama yapılmadı insert ignore into journalissuearticles values(kontrol);. Restoratif materyallerin uygun adezivleri her iki grupta ara tamir ajanı olarak uygulandı. Her gruptan örneklerin yarısı test öncesi termal siklusa insert ignore into journalissuearticles values( 5000 siklus, 5-55 ºC, kalma süresi 30 saniye, transfer zamanı 15 saniye); maruz bırakıldı, diğer yarısı hemen teste alınarak tamir bağlanma dayanımı makaslama testi ile değerlendirildi. Deney gruplarının makaslama bağlanma dayanımı analiz etmek için çift yönlü ANOVA testi kullanıldı. Önemlilik seviyesi insert ignore into journalissuearticles values(p<0.05); alındı. Bağlanma dayanımı testi sonrasında oluşan kırık tipleri optik loop ile incelendi ve gruplara ayrıldı. Kırık tipleri ayrıca Taramalı Elektron Mikroskobu ile görüntülendi. Bulgular:     Klorheksidin ve termal siklus uygulaması tamir bağlanma dayanımını anlamlı bir şekilde etkilememiştir insert ignore into journalissuearticles values(p>0.05);. Bulk-fill kompozitler daha düşük tamir bağlanma dayanımı göstermiştir. En yüksek bağlanma değeri Nanofil kompozitlerle 24 saat sonra kontrol grubunda    elde edilirken en düşük değer klorheksidin uygulaması sonrası termal siklus yapılan Bulk-fill kompozitlerde bulunmuştur. Mix tip kırılmalar en fazla rastlanan tip kırılmalar olmuştur. Sonuçlar:  Bu in vitro çalışmanın sınırları içinde klorheksidin ve ek olarak uygulanan termal siklus ile yaşlandırma metodu bulk-fill ve nanofil bazlı kompozitlerin tamir bağlanma dayanımını etkilememiştir.
Keywords : Bulk fill kompozit, klorheksidin, kompozit tamiri, nanofil kompozit, termal siklus