Procedural and mid-term outcomes of carotid artery stenting and carotid endarterectomy in asymptomatıc patients: A single center experience

Authors : Ali Baran BUDAK, Husniye SARIYILDIZ, Eren GUNERTEM, Emre KULAHCIOGLU, Gurdal ORHAN, Naim Boran TUMER, Atike Tekeli KUNT, Kanat ÖZIŞIK, Serdar GÜNAYDIN

Pages : 168-185

Doi:10.18663/tjcl.739395

View : 21 | Download : 13

Publication Date : 2020-06-22

Article Type : Research Paper

Abstract :Amaç: Aterosklerotik Karotid Arter Stenozu insert ignore into journalissuearticles values(CS); tüm inmelerin %20’sinden sorumludur. Asemptomatik CS yönetimi daha belirsizdir. Hastaya özel tedavi için, Karotis Endarterektomi insert ignore into journalissuearticles values(KEA); işleminin daha riskli olduğu durumlarda, cerrahlar ayrıca karotis arter stentlemesi insert ignore into journalissuearticles values(KAS); yapabilecek tecrübe ve kapasitede olmalıdır. Bu çalışmada, tüm işlemleri insert ignore into journalissuearticles values(KAS ve KEA); aynı cerrah yapmış ve tek tip stent ve emboli koruma aracı kullanılmıştır. Ayrıca, prosedür sırasındaki monitorizasyon 24 saate yayılmıştır. Bu çalışmanın amacı, aynı operatör tarafından 1 yılda KAS veya KEA uygulanan asemptomatik CS hastalarının işlem ve takip sonuçlarını karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: İnternal karotid arter ciddi oklüzyonu nedeniyle klinik ve anatomik risk profillerine göre, 1.Ocak.2018-31.Aralık 2018 tarihleri arasında Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kalp-Damar Cerrahi Kliniğinde KAS insert ignore into journalissuearticles values(Grup 1, n=17); veya KEA insert ignore into journalissuearticles values(Grup 2, n=18); uygulanan asemptomatik hastaların retrospektif incelemesi yapıldı. Doppler Ultrason ve nörolojik değerlendirme hastalar işleme alınmadan, taburcu olmadan, prosedür sonrası 30.gün, 6.ay ve 1.yılda yapıldı. Hastaların demografik ve klinik özellikleri, anjiyografik değişkenleri, işlem sonrası 30 gün boyunca ölüm, inme ve miyokard enfarktüsü ve 1 yıllık ipsilateral inme oranları karşılaştırıldı. Teknik başarı, prosedür başarısı, birincil açıklık , klinik başarısızlık, işlem sırasında yardımcı manevraları içeren diğer birincil sonlanım noktaları ve komplikasyonlar, 12 ayda klinik olarak yönlendirilen hedef lezyon revaskülarizasyonundan kurtulma, ölümden kurtulma, tüm felçlerden kurtulma ve restenoz oranlarından kurtulma oranlarını içeren ikincil sonlanım noktaları değerlendirildi ve gruplar arasında karşılaştırıldı. Bulgular: Sekiz hastada insert ignore into journalissuearticles values(47.0%); yüksek riskli anatomik kriter ve 11 hastada insert ignore into journalissuearticles values(%64.7); yüksek riskli klinik kriterler mevcuttu. Grup 2’deki hastalar daha yaşlı insert ignore into journalissuearticles values(67.7±7.4 vs 71.2± 6.9, p<0.05); idi, ancak hiperlipidemi insert ignore into journalissuearticles values(58.8% vs 44.4%, p<0.05);, hemodiyaliz gerektiren kronik böbrek yetmezliği insert ignore into journalissuearticles values(11.7% vs 0.0%, p<0.05); ve sol ventrikül disfonksiyonu insert ignore into journalissuearticles values(17.6% vs 0.0%, p<0.05); sıklığı Grup 1’de fazlaydı. Grup 1’deki hastaların CCDS skoru Grup 2’ye göre düşüktü insert ignore into journalissuearticles values(4.7 ± 1.3 vs 7.3 ± 1.2; p<0.05);. CEA yapılan hastaların lezyonları daha uzun insert ignore into journalissuearticles values(12.7 ± 2.6 vs 18.5 ± 4.2 mm.; p<0.05); ve daha kalsifikti insert ignore into journalissuearticles values(11.7% vs 50.0%, p<0.05);. Benzer şekilde, grup 2’de damardaki darlık derecesi grup 1’e göre yüksek bulundu insert ignore into journalissuearticles values(81.4 ± 4.2 vs 88.3±6.4 %; p<0.05);. Primer teknik başarı her iki grup için de %100 idi. Prosedürel klinik başarı Grup 1 için %100, Grup 2 için %94.4 idi. Primer patens oranları grup 1 için 1/6/12. aylarda 100%/ 94.1%/94.1%, grup 2 için 100%/100%/94.4%. restenozdan ve klinik olarak yönlendirilen hedef lezyon revaskülarizasyondan kurtulma oranları grup 1 için %94.1, grup 2 için %94.4 idi. Hiçbir hastada ölüm, major inme, miyokard infarktüsü ve sistemik komplikasyon gerçekleşmedi. Sonuç: Bu çalışma, önemli karotis hastalığı olan asemptomatik hastalarda KEA ve KAS için benzer kısa ve orta dönem sonuçları göstermiştir. Hem KEA hem de KAS için iyi sonuçlar göstersek de, KAS açık cerrahi için uygun olmayan vakalarla sınırlı olmalı ve az risk faktörü ve uzun yaşam beklentisi olan hastalar için asemptomatik karotid arter hastalığının KEA ile tedavisi düşünülmelidir. Hem KEA hem de KAS asemptomatik hastalarda uzun süreli inme riskini azaltır. Uygun tedavi stratejisi, hastanın bireysel risk faktörlerine ve görüntüleme verilerine göre seçilmelidir.
Keywords : asemptomatik, karotis arter stentleme, karotis endarterektomi