Modern Süreçten Postmodern `Çağdaş` Sanata Geçiş, `Postestetik Entropi` ve Sanatın Sonu

Authors : Süleyman ÖZDERİN

Pages : 0-0

View : 14 | Download : 14

Publication Date : 2007-07-01

Article Type : Research Paper

Abstract :Sanatın modernleşme gereksinimi, 18.yüzyılda birçok alanda, `rornantizrnle` başlayan sosyo-kültürel bir aydınlanma sürecinden kaynaklanmaktadır. Sosyal bilimsel açıdan asıl modernleşme süreci olan bu aydınlanma biçiminde `toplumsal projenin en önemli öğelerinden biri olan sanat`; 19 ve 20. yüzyıla gelinceye kadar bir çok değişken evreden geçerek, bu günkü bilgilerirnize göre sanat tarihinin ana kaynaklarını oluşturur. Özellikle ı 900` lü yıllardan itibaren ortalama 60 yıllık bir sürecin izi olan birikimler, Mareel Ducharnp`ın hazır nesne anlayışının öncülük ettiği kimi hareketlerle; modernizmin sonunu postmodernizmin başlangıcına bağlamıştır. Postmodern ve postsanatsal düşüncenin ürünü olan bu tür gelişmeler; ı970`li yıllara doğru, sanatın modem süreçle olan ilişkisini `çağdaşlığa` geçiş noktasında ayırarak, bundan sonraki süreci anti sanat bilincinin yaygınlaştığı `çağdaş sanat` adı altında devarn ettirrniştir. Böylece postmodern eğilimlerle birleşen `çağdaş sanat`, `entropik bir problem` haline çevirdiği anti sanat bilincini sanatı sonunun ilanı olarak göstermeye çalışmıştır. Fakat; anti sanat bilinciyle gelen bütün `değersizlikler`, sanatın ölümünü ilan eden temelsiz bir inanç geliştirse de:Kuspit`in deyimiyle `post-psotrnodemizrn` ifadesiyle nitelendirilebilecek bu son durumda; `temelinde yüksek sanatın var-olduğu geçmiş değerlerin tekrar önem kazanması`, arnbalajlanrnış insan dışkısmın ne kadar `yaratıcı` ve `hoş` bir sanatsal tavır olduğunu hala savunan genç bir sanatçı kitlesinin `post-kitsch` kültürel varlığına karşı , `yeni`-eski ciddiyetlerle sanatın hala ilerieyebilecek boyutlar bulabileceğini göstermektedir.
Keywords : Modernizm, Postrnodemizrn, Postestetik, Postsanat, Entropi