Platon’un Phaidon’unda Sokrates’in Savunması

Authors : Ayşe SÖNMEZ YAKUT

Pages : 129-142

Doi:10.1501/Archv_0000000132

View : 14 | Download : 8

Publication Date : 2017-12-29

Article Type : Research Paper

Abstract :     Sokrates M.Ö. 399 yılında “dinsizlik” ve “gençlerin ahlakını bozma” gerekçesiyle mahkeme önüne çıkarılmış ve ölümü istenmiştir. Platon Apologia adlı eserinde, Sokrates’in mahkemede Atinalılar’ın huzurunda, sürdürdüğü felsefi yaşam şeklinin doğruluğunu savunduğunu ve bundan ölüm pahasına vazgeçmediğini belirtmiştir. Platon, Phaidon adlı eserinde ise, dostları huzurunda kendini savunan Sokrates’i ölümden sonra daha iyi ve bilge insanlarla birlikte olacağına inanan, ölüm karşısında korkusuzluk gösteren ve bir filozofun ölümü arzulaması gerektiğini ifade eden “gerçek” bir filozof olarak sunmuştur. Bu eserde, Sokrates dostlarının garip karşıladığı bu korkusuzluğa mantıksal bir düzlemde açıklık getirmeye çalışırken; aynı zamanda, öleceğinden dolayı üzülmeyişinin ve sevdiklerini bırakıp gitme konusundaki kararlılığının savunusunu yapmaktadır. Sokrates’in, ölümle birlikte ruhun bedenden ayrılmasına ve kendi başına kalarak salt bilgeliğe ulaşmasına dayanan bu savunusu, diyalogun ilk bölümünü oluşturmakta ve 63e8-69e5 kesitleri arasında yer almaktadır. Bu çalışmada, ilgili kesitler incelenerek ölümü arzulayan Sokrates’in, dostlarının huzurunda, bu hususta kendini haklı göstermek için ileri sürdüğü savlar ele alınacaktır. Böylece, Sokrates’in mahkeme huzurunda yaptığı savunuyu içeren Apologia’daki düşüncelerin Phaidon’daki düşüncelerle paralel gittiği; ancak, ölümle ilgili düşüncelerinin daha da derinleşerek farklı bir boyuta ulaştığı görülecektir.
Keywords : Sokrates, savunma, ölüm, ruh, beden