Jacques Ranciere’de Entelektüelin İşlevinin Sorgulanması: “Cahil Hoca” Okulda

Authors : Özgül EKİNCİ

Pages : 543-554

Doi:10.17067/asm.643579

View : 18 | Download : 11

Publication Date : 2020-07-27

Article Type : Research Paper

Abstract :Entelektüelin konumu sorunu, her zaman için ilgi çekici bir konu olmuştur. Çağdaş dönemde 1968 Olayları entelektüelin konumunun yeniden sorgulanmasına sebep olmuştur. İşçi ve öğrencilerin kendi içinde bulundukları durumu anlayıp hiçbir entelektüelin öncülüğüne ihtiyaç duymadan harekete geçmelerine sebep olan 1968 Olayları, entelektüelin konumu noktasında bazı soru işaretlerine neden olmuştur. Bu süreçte, Louis Althusser, Jean Paul Sartre, Michel Foucault, Edward Said ve Jacques Rancière entelektüelin konumu üzerine kafa yoran çağdaş düşünürler olmuşlardır. Althusser, Sartre ve Said entelektüelin hala ayrıcalıklı bir konum işgal ettiğine inanırken Foucault bu ayrıcalıklı konumu eleştiren bir okuma gerçekleştirir. Rancière ise bu düşünürlerden tamamen ayrılarak entelektüelin hiçbir ayrıcalıklı konuma sahip olmadığını iddia eder. Cahil Hoca, eserinde, Rancière bu iddiasını, bilgi ile otorite arasındaki bağları kopararak destekler. Hocanın bilgiye dayalı otoritesi yerine bunun aksi olarak cahil hoca figürüne yer veren Rancière, pedegojik süreç de bireylerin kendi zihinsel gücünü ön plana çıkarır. Zekaların eşitliği gibi oldukça radikal varsayımı ile oluşturduğu pedogoji de, öğrencinin öğrenmesinde hocanın etkin bir rolü yoktur. Filozof ve Yoksulları, Özgürleşen Seyirci gibi eserlerinde de birçok ayrımın varsayımsal olduğu üzerine odaklanır. Bu ayrımların beraberinde belirlediği üstün ve aşağı olma durumlarını reddeden Rancière, pedogojik, siyasi ve sanatsal otoritelerin yerine eşitliği bir ön varsayım olarak ortaya koyar. İleri sürülen bu eşitlik fikrinde, entelektüel için ayrıcalıklı hiçbir yer kalmamaktadır.
Keywords : Jacques Rancière, Entelektüel, Eşitlik, Cahil Hoca, 1968 Olayları