VURUŞ KAVRAMLI TÜRKÇE AKRABA KELİMELER: SES OLAYLARI VE ETİMOLOJİ

Authors : Zafarjon SIDDIKOV

Pages : 151-174

View : 18 | Download : 18

Publication Date : 2010-01-01

Article Type : Research Paper

Abstract :Türkçe kelimelerin anlam alanları konusu Türk dil bilimciliğinin en güncel ve önemli konularından birisidir. Türkiye Türkçesi ve Özbekçedeki çekiç kelimeleri farklı anlamlarda kullanılmalarına rağmen, bu kelimeler arasında bir anlam bağlılığı bulunmaktadır. Bu bağlılık söz konusu kelimelerin etimolojik kökeni incelenirken, vuruş kavramı olarak ortaya çıkıyor. Vuruş kavramı açısından incelenen aşağıdaki kelimelerin de Eski Türkçedeki “tokı” fiil kökünden türemiş oldukları ve türevlerin birçok fonetik değişmelere maruz kaldıkları hem de bu kelimelerin kendi köküyle ve bir birleriyle vuruş kavramı çerçevesinde bağlana bilecekleri ortaya çıkıyor: Eski Türkçedeki tokuş, sokuş, soğuş; Türkiye Türkçesindeki savaş, tokmak, tokaç, çekiç, dövdü, döveç, döven, değirmen; Özbekçedeki çekiç/çäkiç, çökiç, çokmar ve Karakalpakçadaki şökkiş.
Keywords : Türkçe, ses bilgisi, köken bilgisi, akraba kelimeler