“Mecmû’a” Ve “Mecmû’a-i Eş’âr” Kavramlarının Zübdetü’l-Eş’âr ve Zeyllerindeki Kullanımları Üzerine

Authors : Ayşe YILDIZ

Pages : 169-181

View : 16 | Download : 15

Publication Date : 2018-07-30

Article Type : Research Paper

Abstract :“Bir araya getirilmiş, derlenmiş, toplanmış” anlamlarında Arapça kökenli bir kelime olan mecmua, Osmanlı dönemi Türk edebiyatında, çoğunlukla bireysel beğeniler ışığında oluşturulmuş her konudan seçkinin genel adıdır. Osmanlı dönemi Türk edebiyatının önemli metinlerinden olan mecmular ve bunların bir grubunu oluşturan şiir mecmuaları insert ignore into journalissuearticles values(mecmua-i eş’ârlar);, kolektif tüketilen ve kendilerini yenileyebilen eserlerdir. Konu yelpazesi çok geniş olan mecmualar içinde özellikle nazire, şiir, inşa ve latife mecmuaları edebiyat biliminin inceleme alanına dâhildir. Şiir mecmualarının genel adı olan mecmua-i eş’âr, döneminde şiir meclislerinde okunan, dolayısıyla döneminin şiir zevkine ışık tutan ve farklı şairlerin şiirlerinin bir mürettip insert ignore into journalissuearticles values(düzenleyici); tarafından bir araya getirilerek bugünkü antoloji işlevini gören metinlerdir. Bu makalede, mecmua ve mecmua-i eş’ârın, Kafzâde Faizî’nin Zübdetü’l-Eş’âr’ı ve zeyllerinde bilinen terim anlamı dışında kazandığı anlamlar değerlendirilmiş ve şairin kendi şiirlerini topladığı müsvedde hâlindeki divan/defter anlamında kullanıldığı tespit edilmiştir. 
Keywords : mecmua, mecmua i eşâr, Zübdetül Eşâr ve zeylleri, antoloji, tezkire, divan