İMÂM EBÛ HANÎFE’NİN EHL-İ BEYT MENSUPLARIYLA MÜNASEBETLERİ

Authors : Zekeriya GÜLER

Pages : 1285-1302

View : 16 | Download : 13

Publication Date : 2020-12-20

Article Type : Research Paper

Abstract :“İmâm Ebû Hanîfe’nin Ehl-i Beyt Mensuplarıyla Münasebetleri” konulu bu makalede, “Hz. Peygamber’in ailesi, yakın akrabası ve soyu” anlamında Ehl-i beyt’in fazileti, Ebû Hanîfe’nin Ehl-i beyt mensuplarına karşı tutum ve davranışı ele alınmış; maruz kaldıkları maddî-manevî sıkıntılar karşısında hep onların yanında yer aldığı, kalbî yakınlık duyduğu, yönetimlerin siyasi baskıları karşısında onların muhalif duruş ve hareketlerini haklı gördüğü tespit edilmiştir. Ebû Hanîfe, Zeyd b. Alî Zeynelâbidîn’in muhalif siyasi hareketine maddi ve manevi destek vermiş, onun kardeşi Muhammed el-Bâkır’ın ilim meclisinde bulunmuş ve onun oğlu Ca’fer es-Sâdık ile akran bir âlim olarak dostane ilişki kurup ilmi müzakerelerde bulunmuştur. Ebû Hanîfe’nin ilmî tecrübe ve fıkıh müktesabatının temelinde bulunan sahâbî kaynaklardan birinin Hz. Ali olması, babası ve dedesi vasıtasıyla onun hayır duasını alması, Ehl-i beyt mensuplarına karşı tutum ve davranışını etkilemiş olmalıdır. Ca’fer es-Sâdık ile beraberliği kastedilerek “İki yıl olmasaydı, Nu’mân helâk olurdu.” diye Ebû Hanîfe’ye nisbet edilen sözün mesnetsiz olup bazı Şiîler tarafından istismar edildiği tespit edilmiştir.
Keywords : Ehl i beyt, Ehl i beyt mensupları, Ebû Hanîfe, Cafer es Sâdık