Mehmet Âkif Ersoy’un Mektuplarında Mizah

Authors : Ali KURT

Pages : 101-138

Doi:10.30767/diledeara.1048650

View : 13 | Download : 8

Publication Date : 2021-12-29

Article Type : Research Paper

Abstract :Mektup, insanın iç dünyasını yansıtan önemli bir araç olmasının yanında bir belge olabilme niteliğini de taşır. Özel mektuplar ise birbirlerini yakından tanıyan kişiler arasında iletişimi sağlaması bakımından hem yazan hem yazılan kimsenin birçok özelliğini aydınlatır. İçinde mutlaka bir komik durum ve gülünçlüğü bulunduran mizah ise, bir nevi “insanın ayırıcı psikolojik parmak izi”dir. Mehmet Âkif’in gerek Safahat’ında gerekse günlük hayatında ailesi ile dost ve arkadaşlarıyla, çevresiyle ilişkilerinde mizaha çok sık başvurduğu, mizahın onda adeta “mizaçlaşarak” bir üslup haline geldiği görülmektedir. Mehmet Âkif’in yayımlanmış mektupları ile ilgili çalışmalar yapılmışsa da hususen mektuplarında mizahla ilgili bir çalışma yapılmamıştır. Bu çalışmamızda Mehmet Âkif Ersoy’un özellikle İstanbul’dan 1925 yılı sonu itibariyle gittiği ve 19 Haziran 1936’ya kadar kaldığı 11 yıllık Mısır döneminin yoğunlukta olduğu; kurmaca olmayan ve onun hayatı ve sanatına ışık tutacak birer belge niteliği taşıyan, yayınlanmış özel mektuplarında mizahın izi sürülmüştür. Mehmet Âkif’in özellikle Mısır’dan ailesine arkadaş ve dost çevresine yazdığı özel mektuplarında; temelinde ironi olan latifeler, nükteler, istihzalar, fıkralar vb.; mizahi bir dil karşımıza çıkmaktadır.
Keywords : Mektup, Özel Mektup, Mizah, İroni, Mehmet Âkif