NEVŞEHİRLİ ÂŞIK AHMET’İN YAŞAMI VE ŞİİRİ ÜZERİNE

Authors : Murat Devrim Dirlikyapan

Pages : 207-226

View : 15 | Download : 12

Publication Date : 2013-12-01

Article Type : Research Paper

Abstract :Nevşehirli Âşık Ahmet, saz çalmayan, ancak şiirlerini ezgili bir şekilde yaratan halk şairlerimizden biridir.1950 doğumlu olan şair, Nevşehir’de yerel gazetelerde yayımladığı şiirleriyle ve çeşitli tarihlerde oluşturulup eşe dosta dağıtılan amatör ses kayıtlarıyla biliniyor. Elimizde 1990’da gerçekleştirilen iki video kaydı ve 1960’lı yıllardan günümüze kadar yazdığı şiirlerin bulunduğu dört el yazması defter de var. Bu defterlerde Âşık Ahmet’e ait 384 farklı şiir bulunuyor. Herkesin türkü söylediği bir aile ortamında büyüyen şair, özellikle ilk şiirlerinde dedesinden dinlemiş olduğu Ferhat ile Şirin, Kerem ile Aslı, Tahir ile Zühre gibi halk hikâyelerinden; Âşık Garip, Âşık Kerem, Karac’oğlan ve Muharrem Ertaş gibi âşıklardan besleniyor. Şiirlerinde en çok işlediği konular arasında aşk, gurbet, yoksulluk, toplumsal yergi ve kişisel olaylar sayılabilir. Âşık edebiyatının temeli olan “aşk”, Âşık Ahmet’in sanatında da, bir ilkokul öğrencisinin saf aşkını dile getiren ilk şiirlerden, yaşamaya geç kalmışlığın ve zamansızlığın ifadesine dönüşen son şiirlere kadar, en başat konudur. Toplumsal yergiye yönelen şiirlerde ise insanların kabalığı ve birbirlerine yaptığı haksızlıklar, masumiyetin cezalandırılması, çıkarcılık, sahtekârlık, tüketim çılgınlığı ve savurganlık, sömürü, eşitsizlik, adaletsizlik, kötü yönetim ve terör gibi güncelliğini koruyan konular öne çıkıyor. Yalnızca kendi başından geçenleri değil, yakın çevresinin yaşadıklarını da dile getiren Âşık Ahmet’in sanatında başkalarının ağzından yazılmış şiirlere de rastlanıyor. Şiirlerin büyük bir kısmı, âşık edebiyatının temel şekli olan 8’li ve 11’li hece vezniyle kurulmuş koşma biçiminin özelliklerini gösteriyor.
Keywords : âşık, aşk, yoksulluk, toplumsal yergi, koşma