Sabit pekiştirme apareyi başarısızlığının prospektif klinik değerlendirmesi

Authors : Zeliha Müge Baka, Mehmet Akın

Pages : 75-80

Doi:10.17214/gaziaot.299307

View : 16 | Download : 11

Publication Date : 2018-08-14

Article Type : Research Paper

Abstract :Amaç: Bu çalışmanın amacı, sabit pekiştirme apareylerinin başarısızlık oranlarını prospektif olarak değerlendirmek ve başarısızlıkların dağılımını 6 aylık süre boyunca belirlemektir. Gereç ve Yöntem: Sabit ortodontik tedavisi tamamlanmış, ortalama yaşları 14.89 ±1.08 yıl olan, 92 kız ve 58 erkek toplam 150 hastaya her iki çenede kanin-kanin arası sabit pekiştirme apareyleri uygulandı. Bu amaçla 0.0215 inçlik beş sarmallı tel insert ignore into journalissuearticles values(PentaOne, Masel Orthodontics); dişlere Transbond LR insert ignore into journalissuearticles values(3M Unitek); kullanılarak yapıştırıldı.  Hastalar, sabitleyicinin yapıştırılmasından sonra 1., 3. ve 6. aylarda klinikte kontrol edildi. Altı aylık gözlem periyodu boyunca sabitleyici başarısızlığı  kaydedildi ve p<0.05 anlamlılık düzeyinde Cochran Q testiyle istatistiksel olarak analiz edildi. Bulgular: Sabit pekiştirme apareyleri 14 hastada başarısızlık gösterdi. Toplam başarısızlık oranı %9.3`tü. En yüksek başarısızlık oranı ilk ayda görüldü insert ignore into journalissuearticles values(p<0.05);. Kadın hastalarda başarısızlık oranı erkek hastalara göre daha yüksekti insert ignore into journalissuearticles values(p<0.05);. Üç hastada başarısızlık tekrarlandı. Başarısızlık oranı mandibulada maksillaya göre daha yüksek olup insert ignore into journalissuearticles values(p<0.05); , hem maksilla hem de mandibulada sağ tarafta daha yüksekti. Toplam başarı oranı %90.7 idi. Sonuç: Bu çalışmanın sonuçları, sabit pekiştirme apareyindeki başarısızlık oranının, retansiyon döneminin ilk ayında daha sık görüldüğünü ortaya koydu. Bu nedenle, bağlanma başarısızlıklarını belirlemek için düzenli klinik kontroller gereklidir.
Keywords : Ortodontik sabitleyici, relaps, sağkalım oranı