Nietzscheci İnsanın Anlamı İnşasında Öldürülen Tanrı mı, Diriltilen Şeytan mı?

Authors : Seyfettin İliter

Pages : 441-449

Doi:10.33709/ictimaiyat.1386712

View : 39 | Download : 51

Publication Date : 2024-11-30

Article Type : Research Paper

Abstract :Düşünen ve idrak eden varlık olan insanın varoluş bağlamını çevreleyen temel kavramlar: Tanrı, insan ve evren’dir. İnsan, felsefi düşünüş içinde varlık ve varoluş sorgulamasında Tanrı’yı ilk yaratıcı güç olarak kabul eder ve değerlendirir. Bu bağlamda varlığın sahibinin fiiliyatına (tasavvur ve tasarruf) dair idrak ve anlamlandırmanın tarihsel süreçte Batı Teolojisi ve Metafiziği bağlamında dillendirilen söylemin hakikati, kabul ve ret noktasında pek çok yoruma neden olmuştur. Özellikle modern çağla birlikte teknoloji ve bilim alanındaki gelişmeler Aristoteles’in geosentrik evren paradigmasını savunan ve kutsayan Kilisenin iddialarının yanlışlanmasıyla birlikte Katolik tanrı imgelemi de büyük aşınma ve saldırıya uğramıştır. “Tanrı öldü” sözü, bütün bir teolojinin dekadansına işaret eder. Buna mukabil öne sürülen söylemin hakikati de sorgulanma ve referansta bulunduğu yorum bağlamı ve modern dünyadaki yansısı itibariyle başka büyük sorunlara sebebiyet vermiştir ki, buna tanrının ölümünün aslında insanın ölümü olduğu savı güncelliği yönüyle örnek verilebilir. Bu çalışmada tanrının ölümü savının modern dünyadaki yansısı post modern düşünce de dikkate alınarak değerlendirilecektir.
Keywords : Tanrı, Batı, Şeytan, Çarmıh, Etik