İleri Marjinalite Perspektifinden Altındağ’a Bakış: Suçun Mekânı, Mekânın Suçu mu?

Authors : Boran Ali MERCAN

Pages : 176-214

Doi:10.31198/idealkent.498447

View : 18 | Download : 23

Publication Date : 2019-05-14

Article Type : Review Paper

Abstract :Türkiye sosyal bilimler yazınında mekân ve suçluluk arasındaki ilişki, sosyolojik pozitivist temelde, nedenselliğe dayalı ve indirgemeci bir tarzda kurulmaktadır. Bu yazının amacı mekân ve suçluluk arasındaki ilişkiyi psikososyal süreçleri de dışlamaksızın sosyal, ekonomik ve kültürel olmak üzere çok boyutlu bir tarzda inşa etmektir. Ankara’nın Altındağ ilçesi örneğinde, Loïc Wacquant’ın eğilimsel eylem teorisi ve ileri marjinalite sosyolojisinin argümanları suçlu failliğin/aktörlüğün oluşum koşullarını anlamak için ileri sürülmektedir. Neoliberal küresel kapitalizmin etkisiyle, çöküntü mekanlarında ücretli emeğin sosyal vasfının yitimi, makroekonomik bölgesel süreçlerden kopuş, bölgenin kamusal/sosyal damgalanması, mekâna yabancılaşma, hinterland kaybı ve sosyo-sembolik parçalanma gibi unsurlar yoksulluk ve yoksunluğu derinleştirirken enformel ve kriminal sektörleri tek alternatif olarak öne çıkarmaktadır. Öte yandan, ileri marjinalleşmeyle çöküntüleşen ve gettolaşan semtlerde suçlu sosyal tiplerin mevcudiyeti önemlidir; damgalı mahallerin gençleri ile suçlu figürler arasındaki psikososyal etkileşim ve karşılaşmalar, suçlu alt kültürünün kendine özgü bedensel ve zihinsel eğilimler kümesinin edinim ve aktarımını mümkün kılan önemli momentlerdir. Kısaca, çöküntüleşmiş mekanlardaki yoğunlaşmış suçluluk hallerini anlama ve açıklamaya çalışırken lenslerimiz çok boyutlu olmak durumundadır.
Keywords : Suçluluk, Altındağ, eğilimsel eylem teorisi, mekân, ileri marjinalleşme sosyolojisi