ARAP HARFLERİNİN KÖKENİ VE BU KÖKENE DAİR KUR’ÂN’DAN BAZI ÖRNEKLER

Authors : Ferruh KAHRAMAN

Pages : 1-28

Doi:10.32330/nusha.744880

View : 11 | Download : 9

Publication Date : 2021-06-24

Article Type : Research Paper

Abstract :Yazının icadı ve harflerin teşekkülü modern dönemlerden bu yana hep problem olmuştur. Modern döneme kadar yazı konusundaki temel görüş, kitabetin ilâhî bir lütufla peygamberi İdrîs’e öğretilmesi; Onun da çocuklarına öğreterek insanlığın intişarıyla birlikte tüm dünyaya yayılması şeklindedir. Ancak modern dönem, dinî inkar edip sadece akıl ve duyulara dayalı bilimsel bir paradigma benimsemiş, olguları sadece kanıtlarla açıklamıştır. Bu sebeple dinî veriler göz ardı edilmiştir. Modern bilime göre Müsned/Himyerî yazısına dair en eski kitabe ve delil miladi 7. asra aittir. Ancak yazının Himyerîlerden önce Sebeîler tarafından Yemen’de kullanıldığına dair Kur’ân’î deliller vardır. Hz. Süleyman Sebe Melikesi Belkıs’a mektup yazmış o da mektubu okumuştur. Bu sebeple yazının Fenike’den Yemen’e intikali iddiası şüphelidir. Çalışmada önce harf ve harflerin iştikak menşeî ile toplumsal menşeî değerlendirilmiştir. Çalışmanın başlığı olan köken tabiri hem harflerin iştikakına hem de onların nispet edildiği topluma işaret etmektedir. Harflerin hem iştikak hem de toplumsal menşeînin Arap/Sâmî kaynaklı olduğu ve dünyada kullanılan harflerin kökeninin tek merkezden ortaya çıktığı belirtilmiştir. Arap/Sâmî alfabesinin kökeninin 22 harften oluştuğu ve bu harflerin de doğadaki bazı varlık isimlerinin ilk seslerinden oluşturulduğu ifade edilmiştir. Bu 22 doğal varlık ismi de günümüz Arapçasında kullanıldığı gibi 14 tanesi bizzat isim olarak; bazıları da hurûf-ı mukatta olarak Kur’ân’da kullanılmıştır. Dolayısıyla Arap harflerinin kökeni Güney Arabistan merkezli ve Kuzeye/Fenikeye de oradan intikal etmiş olmalıdır. Batılılar yazıyı ilk defa Fenikelilerle tanıdığı için onların icadı gibi algılamış olmalıdır.
Keywords : Arapça, Sebe, Fenike, Harf, Yazı