The Comparison of Institutional Frameworks Regarding Risk Management for Conservation of Cultural Heritage by Focusing on UNESCO World Heritage Sites: The Cases of the UK, Japan and Turkey

Authors : Aynur ULUÇ, Meltem ŞENOLBALABAN

Pages : 247-267

Doi:10.32569/resilience.618752

View : 19 | Download : 11

Publication Date : 2019-12-31

Article Type : Research Paper

Abstract :Bu çalışmanın amacı başka ülkelerdeki doğal, insan-kaynaklı ve kurumsal tehlikelere maruz UNESCO Dünya Mirası Alanları’nın insert ignore into journalissuearticles values(bundan böyle DMA); yönetimiyle ilgili farklı kurumsal çerçeveleri Türkiye ile karşılaştırmalı olarak incelemektir. Bunu yaparken aynı zamanda bu alanları tehdit eden faktörlerin ortaya konulması amaçlanmıştır. Bu kapsamda, öncelikle kültürel mirasın risk yönetimi ile ilişkili olarak korunması konusundaki uluslararası gündem tartışılmıştır. Daha sonra Japonya, Birleşik Krallık ve Türkiye olmak üzere 3 farklı ülke kültürel miras alanlarının korunmasında risk yönetiminin nasıl dikkate alındığı konusunda incelemeye tabi tutulmuştur. DMA’ları tehdit eden faktörlerin aynı zamanda kurumsal yaklaşımlarla olan ilişkisi konusuna değinirken Koruma Durum Raporları Bilgi Sistemi’nden insert ignore into journalissuearticles values(bundan sonra KDS); faydalanılmıştır. Bu incelemeler göstermiştir ki Birleşik Krallık örneğinde, 31 UNESCO DMA arasında, 2`si doğal faktörlerden, 18`i insan kaynaklı faktörlerden ve 14`ü de kurumsal faktörlerden kaynaklanan tehditlere maruzdur. Japonya örneğinde, 21 DMA`dan 3`ü doğal faktörlerden, 3`ü insan kaynaklı faktörlerden ve 4`ü kurumsal faktörlerden dolayı tehdit altındadır. Türkiye örneğinde de, 17 DMA`dan 3`ü doğal faktörler, 4`ü insan kaynaklı faktörler ve 7’si kurumsal faktörler nedeniyle tehditlere maruz kaldıkları gözlemlenmektedir. Üç ülkedeki örnekler arasında yapılan bu kıyaslamada, risk yönetimi ve kültürel mirasın korunması için üç farklı kurumsal sistem bulunduğunu unutmamak gerekir. Bu çalışmada da, bu sistemler arasındaki benzerlikler ve farklılıklar incelenmiş, bu sistemlerin artıları ve eksileri tartışılmıştır. Bu çalışmanın kapsamı araştırmayı sadece 3 ülke örneğiyle sınırlandırılmıştır, dolayısıyla Asya, Avrupa ve Anadolu’dan birer örnek olmak üzere yapılan bu incelemenin sonuçlarını başlangıç niteliğinde kabul etmek anlamlıdır. İleriki çalışmalarda örnek sayısının artırılması ile DMA alanlarındaki risklerle mücadeledeki kurumsal çerçevedeki çözümlerin bir izgesi elde edilebilecektir.
Keywords : kurumsal çerçeve, risk yönetimi, UNESCO Dünya Miras Alanı, Japonya, Birleşik Krallık, Türkiye