İBN SÎNÂ’DA SUDÛRUN MANTIĞI: SEBEPLİK- SUDÛR İLİŞKİSİ HAKKINDA BİR İNCELEME

Authors : Muhammet Fatih KILIÇ

Pages : 1057-1073

Doi:10.26791/sarkiat.339150

View : 21 | Download : 4

Publication Date : 2017-11-30

Article Type : Research Paper

Abstract :Bu makalenin amacı, İbn Sînâ’nın insert ignore into journalissuearticles values(ö. 428/1037); sudûr teorisinin mantığının mistik bir arka plana dayalı olarak değil, felsefi bir zemin üzerinde geliştiğini ortaya koymaktır. Bu ise, İbn Sînâcı sudûrun teorisinin, Aristoteles’in insert ignore into journalissuearticles values(ö. MÖ 322);, Yeni-Eflâtuncu filozofların ve İbn Sînâ’nın kendi sebeplik düşüncesiyle irtibat noktaları gösterilerek yapılacaktır. Bu çerçevede, makalede, İbn Sînâ’nın sudûr teorisinin sebeplikle olan üç irtibat noktası tespit edilmiştir: Bunlar, insert ignore into journalissuearticles values(i); aktarıma dayalı sebeplik anlayışı, insert ignore into journalissuearticles values(ii); “Birden bir çıkar” ilkesi ve insert ignore into journalissuearticles values(iii); zâtı gereği zorunlu ve başkasıyla zorunlu/zâtı gereği mümkün ayrımıdır. Bunlardan ilk ikisi, Aristotelesçi ve Yeni-Eflâtuncu bağlama işaret eder. Üçüncü ise İbn Sînâ’nın sudûr teorisine dâhil ettiği özgün felsefi katkısını gösterir. İbn Sînâ, her biri, aynı zamanda sebeplik teorisinin özelliklerinden olan bu ilkelere dayalı olarak sudûr teorisini ortaya koyar. Böylece İbn Sînâ, kendisinden önceki Yeni-Eflâtuncu filozofların ve Fârâbî’nin insert ignore into journalissuearticles values(ö. 339/950); sudûr şemalarına nispetle sebeplikle irtibatı daha belirgin bir sudûr açıklaması sunar.
Keywords : İbn Sînâ, Sudûr, Sebeplik, Aristoteles, Yeni Eflâtunculuk