HİCRET YOLCULUĞU BAĞLAMINDA İMÂMİYYE ŞÎASI’NIN HZ. EBÛ BEKİR ALGISI

Authors : Mehmet Nur AKDOĞAN

Pages : 129-153

Doi:10.26791/sarkiat.853876

View : 19 | Download : 8

Publication Date : 2021-04-30

Article Type : Research Paper

Abstract :Hz. Peygamber’in ashâbı arasında en etkili isimlerden biri hiç şüphesiz Hz. Ebû Bekir’dir. O, Hz. Peygamber’e ilk iman edenlerden biri olmasının yanında O’na bağlılığı, İslâm yolundaki fedakârlığı ve cömertlik gibi hasletleriyle temel tarih ve siyer kaynaklarında ön plana çıkmaktadır. Aynı zamanda o, Ehl-i Sünnet’e göre Hz. Peygamber’e gerek dostluk gerekse sıhriyet bakımından en yakın sahâbîdir. Buna karşılık Hz. Ebû Bekir hakkında Şiî-İmâmî ilim adamlarının aynı kanaatte olduğu söylenemez. Şîa’nın, bu konudaki olumsuz yaklaşımı bariz bir biçimde kaynaklarda görülmektedir. Elbette bunun pek çok nedeni vardır. Ancak burada esas gerekçe, Hz. Ali karşısında onun imâmet tartışmalarının tarafı olarak görülmesi ve buna bağlı olarak Hz. Ali ile Hz. Ebû Bekir arasında bir rekabet zemini oluşturulmak istenmesidir. Çalışmada ele alacağımız temel konu Hz. Peygamber’in Mekke’den Medine’ye hicreti esnasında ona yol arkadaşlığı yapan, hassaten “yâr-ı gâr” olarak da tavsif edilen Hz. Ebû Bekir’in, bu olay bağlamında Şiî kaynaklar nezdinde nasıl değerlendirildiğidir. Çalışmamızda söz konusu yaklaşımlar özellikle temel siyer ve İslâm tarihi kaynaklarıyla mukayese edilerek konunun vuzuha kavuşması ve Şiî müelliflerin meseleye yaklaşımlarının doğru olup olmadığının ortaya konulması amaçlanmaktadır.
Keywords : Ebû Bekir, Hicret, Mağara, Arkadaşlık, İmâmiyye, Şîa