ARAP EDEBİYATI BAĞLAMINDA İBRAHİM SÛRESİNİN 37. ÂYETİ

Authors : Mehmet Şirin ALADAĞ

Pages : 622-634

Doi:10.26791/sarkiat.952477

View : 14 | Download : 9

Publication Date : 2021-08-30

Article Type : Research Paper

Abstract :Kur’ân âyetleri, İslâm dininin sadece akâid, ibadet ve ahlâk gibi sahalarına kaynaklık etmemektedir. Aynı zamanda kutsal metnin âyetleri, şair ve ediplerin türlü amaç ve vesilelerle kendisinden yararlandığı, yeni anlamları üretmede sıkça başvurdukları ve edebî melekelerinin yanında tahayyül ve tasavvurlarının şekillenmesinde beslendikleri birer hazinedir. Arap edebiyatı kaynakları tarandığında belli bazı âyetlerin farklı konu, değişik anlam ve bağlamlardaki kullanımının belirgin biçimde öne çıktığı dikkat çekmektedir. Bu âyetlerden biri de çalışmamızın çerçevesini oluşturan İbrâhim sûresi 37. âyetidir. Tespit edebildiğimiz kadarıyla Arap Dili ve Belâgatı özelinde olmak üzere ülkemizin akademik dünyasında bu tür çalışmaların yeterince olmayışı bizi tek bir âyet hatta belirli bir âyetin bir pasajı ekseninde gelişen edebî malzemeyi derleyip analiz etmeye sevk etmiştir. Edebiyatın nesir türüne oranla şiirde geniş bir uygulama alanına sahip söz konusu âyete, yeni anlamlar üretme noktasında sıkça başvurulmuş ve kimi örneklerde bu âyet kapalı bir anlatım tekniği olan bir mecaz ve kinâye ifadesi olarak başarılı bir şekilde kullanılmıştır. Bu makale, İbrâhim sûresi 37. âyeti ekseninde gelişen belli sayıdaki şiir ve nesir örneklerini analitik bir çerçevede ayrıntılı şekilde ele almaktadır.
Keywords : Arap Dili ve Belagatı, İbrahim Sûresi 37 Âyeti, Şiir, Nesir, Anlam