TEFSİR`DE ÇEŞİTLİLİK (TENEVVÜ‘) BAĞLAMINDA MÜ’MİN 60 VE FURKÂN 77. AYETLERİN YORUMU

Authors : Abdullah TEMİZKAN

Pages : 845-863

Doi:10.26791/sarkiat.972102

View : 24 | Download : 5

Publication Date : 2021-08-30

Article Type : Research Paper

Abstract :Kur`ân`ın bazı lafız ve ifadeleri hakikî anlamın dışında kullanılmaktadırlar. Bu durumda bir kelime veya ifadenin bazen birden fazla açıklaması olabilmektedir. Ulûmu`l-Kur`ân literatüründe tenevvü‘ olarak adlandırılan ve anlam zenginliği olarak görülen bu tür kelimelerden biri de dua kavramıdır. Bu makalede dua kelimesinin hakikî ve mecâzî kullanımları Furkân sûresinin 77 ve Mü`min sûresinin 60. ayetleri üzerinden incelenmiştir. Furkân sûresinin 77. ayetinde geçen dua kavramının iman, ibadet, talep ve davet anlamları mevcuttur. Müfessirlerin görüşlerine dayanılarak bu kelimenin mecâzî bir kullanımla ibadet anlamının ön planda olduğu tespit edilmiştir. Öte yandan Mü`min sûresinin 60. âyetinde geçen dua kelimesinin ibadet anlamı olsa bile hakikî anlamı olan tazarru ve niyazın daha belirgin olduğu görülmüştür. Her ne kadar bu ayetlerin tefsirinde bir görüş tercih edilse bile diğer görüşleri de benimsemenin mümkün olduğu vurgulanmıştır. Söz konusu durumun tefsir geleneğimizde esaslı bir tavır olduğu belirtilmiş ve bunu tahrif olarak nitelemenin isabetsiz olduğu ortaya konulmuştur.
Keywords : Tefsir, Tenevvü, Dua, Furkan 77, Mümin 60