Mizantrop Bir Auteur : Zeki Demirkubuz

Authors : Eşref AKMEŞE

Pages : 570-588

Doi:10.31122/sinefilozofi.674970

View : 13 | Download : 7

Publication Date : 2016-05-29

Article Type : Research Paper

Abstract :İnsanlardan nefret eden veya insanları sevmeyen kimseler mizantrop, insanlardan nefret etme durumu ise mizantropi olarak tanımlanmaktadır. İnsanlığın doğasına ve eylemlerine karşı nefretin ifadesi olan mizantropi sadist bir eğilim olan başkalarına acı çektirmek, başkalarının acı çektiklerini görmek, onları aşağılamak ve zayıflıklarını ifşa etmek isteği ile ilişkilidir. İnsanın ontolojik olarak kötü olduğu düşüncesini temel alan ve bu eksende filmlerinde “bireylere” acı çektiren, insanları utanç verici hallere düşüren, onları alçaltan Zeki Demirkubuz’un sinema anlayışı bu çerçevede anlam kazanmaktadır. Auteur yönetmenler kategorisinde değerlendirilen Demirkubuz, çeyrek asrı aşan sinema kariyerinde C Blok insert ignore into journalissuearticles values(1994);, Masumiyet insert ignore into journalissuearticles values(1997);, Üçüncü Sayfa insert ignore into journalissuearticles values(1999);, Yazgı insert ignore into journalissuearticles values(2001);, İtiraf insert ignore into journalissuearticles values(2002);, Bekleme Odasıinsert ignore into journalissuearticles values(2003);, Kader insert ignore into journalissuearticles values(2006);, Kıskanmak insert ignore into journalissuearticles values(2009);,Yeraltı insert ignore into journalissuearticles values(2012);, Bulantı insert ignore into journalissuearticles values(2015); ve Kor insert ignore into journalissuearticles values(2016); adlı filmlere imza atmıştır. Demirkubuz’un filmlerinde erkek “karakterler” için alçalmanın sınırı yoktur ve aşağılanmaları süreklilik gösterir. Kadın “karakterler” ise femme fatale olarak kurgulanır ve mizojinin dışavurumu için araçsallaştırılır. Demirkubuz’un filmlerinde acı, aldatma, alçalma, aşağılanma, bunalım, hınç, sevgisizlik, sözlü şiddet, fiziksel şiddet ve kötülük konuları sürekli işlenmektedir. Albert Camus, Fyodor M. Dostoyevski, Jean-Paul Sartre gibi Varoluşçu isimlerin eserlerini “uyarlayan” Demirkubuz, yazılı felsefede tartışılan, nihilizm, kötülük, yazgı, bunaltı ve saçma gibi konuları filmlerinde odağa alma iddiası taşımakta ancak asıl olarak insana yönelik mizantropik tutumunu hareket-zaman bloklarından oluşan sinema ile dışavurmaktadır. Her artistik imajın yaratıcısının düşüncelerini yansıttığı ve her sanatçının yarattığı imajlardan ayrı düşünülemeyeceği gerçeğinin benimsendiği bu çalışmada Demirkubuz’un insan anlayışı, filmlerindeki asal motifler üzerinden mizantropi kavramı bağlamında tartışılmaya açılacaktır.
Keywords : Mizantropi, Mizantropist, Mizojini, İnsan