DÎVAN ŞİİRİNDE ANOMİLERİN TEMSİLİNE DAİR BİR ÖRNEK: DÂSTÂN-I GİRİFTÂRÎ-İ ZENBÂRE BE DÂM-I MEKKÂRE

Authors : M Ziya BAĞRIAÇIK

Pages : 69-77

View : 16 | Download : 7

Publication Date : 2010-02-01

Article Type : Research Paper

Abstract :Edebî eserler yazıldıkları dönemin sosyal hayatına dair izler taşırlar. Bugüne kadar yapılan çalışmalar klasik şiirimizin hep hayal dünyasına dikkat çekmiş, toplumun zihninden süzülen şiirin mevcut realiteyi yansıtan kısmını ise ihmal etmiştir. Sosyal hayat ile divan şiiri arasındaki paralellik son zamanlarda araştırmalara konu olmakla birlikte, tüm sorunlarının bire bir kapsanması, sosyal hayatin karmaşık doğasından dolayı ihmal edilmiştir. Özellikle anomi olarak karşımıza çıkan olgular daha çok Antropoloji çalışmaları içerisinde ele alınmış, edebî çalışmalar bu konuyu tamamı ile göz ardı etmiştir. Bu makalede XVII. yy.da Üsküdar’da yaşayan bir gencin cinsel istismarı anlatılmakta ve Nev’izade Atayi’nin şiir marifetiyle bu sıra dışı toplumsal hadiseyi nasıl belgelendirdiği incelenmektedir. Böylece, şiirin, özellikle de mesnevi tarzının adeta toplumun birebir aynası olduğunu bir kez daha tevsik etmiş olduk.
Keywords : toplumsal hayat, anomi, Nevizâde Atâyi, Osmanlı şiiri