TÜRKÇEDE TABİAT KAYNAKLI “YIKIM”LAR NASIL İFADE EDİLİR?

Authors : Yasemin ÖZCAN GÖNÜLAL

Pages : 169-190

Doi:10.17133/tba.86218

View : 15 | Download : 11

Publication Date : 2015-06-01

Article Type : Research Paper

Abstract :Türkler ilk çağlarda, tabiat olaylarını ve tabiattan kaynaklanan yıkımları; göğün ve yerin kılıcısı, yaratıcısı olarak gördükleri Tanrı ile ilişkilendirerek adlandırmalarını bu inanca göre yapmışlardır. Örneğin Eski Türkçede “teŋri” sözünün hem “Tanrı” hem de “gökyüzü” anlamında kullanıldığı bilinir. Benzer inanış, Yunan ve Roma mitolojileri dâhil bütün eski kavimlerde görülür. Tabiat olaylarını Tanrı’nın öfkesi ya da cezası olarak gören ve hayretle seyreden eski Türkler, bu sebeple Gök Tanrı’ya, atalara, tabiat kuvvetlerine at ve koyun kurban ederlerdi. Bu makalede, tabiat olaylarının yol açtığı yıkımları anlatmak üzere kullanılan afet ve felâket sözleri ile insanoğlunu tarih boyunca etkileyen doğal afetlerden olan deprem, sel ve yangın kelimelerinin tarihî ve çağdaş Türk lehçelerinde izi sürülecek, bu kelimeler derlenerek sözlüklerdeki tanımlar arasındaki ince ayrımlar ortaya konacaktır.
Keywords : Afet, felâket, yıkım, deprem, sel, yangın